Procesor RISC (Reduced Instruction Set Computer) charakteryzuje się zredukowaną listą rozkazów, co oznacza, że implementuje mniejszą liczbę instrukcji w porównaniu do procesorów CISC (Complex Instruction Set Computer). Dzięki temu architektura RISC może oferować większą efektywność poprzez uproszczenie cyklu wykonania instrukcji, co prowadzi do zwiększenia wydajności. Zredukowana liczba rozkazów pozwala na łatwiejszą optymalizację kodu oraz szybsze dekodowanie i wykonywanie instrukcji, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. W praktyce procesory RISC często mają jednolitą długość rozkazów, co ułatwia ich dekodowanie, a także umożliwia wykonanie wielu instrukcji w jednym cyklu zegara. Powszechnie stosowane architektury RISC obejmują takie procesory jak ARM, MIPS czy PowerPC, które znalazły zastosowanie w wielu urządzeniach mobilnych, wbudowanych systemach czy serwerach. Architektura ta jest często wykorzystywana w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności oraz niskiego zużycia energii, co jest zgodne z aktualnymi trendami w projektowaniu układów scalonych.
Wielu użytkowników mylnie klasyfikuje procesory jako charakteryzujące się pełną lub kompleksową listą rozkazów, co jest związane z architekturą CISC. Procesory CISC, takie jak x86, mają na celu zapewnienie bogatego zestawu rozkazów, co może prowadzić do większej złożoności w ich projektowaniu i wykonaniu. Dla programistów oznacza to możliwość korzystania z bardziej zaawansowanych instrukcji, które mogą wykonywać skomplikowane operacje w jednym kroku, jednak wiąże się to z dłuższym czasem wykonania każdej z tych instrukcji. W rzeczywistości to skomplikowanie może prowadzić do trudności w optymalizacji oraz wydajności, szczególnie w kontekście nowoczesnych technologii, które dążą do uproszczenia procesów obliczeniowych. Kolejnym błędnym podejściem jest zrozumienie, że procesory powinny mieć 'główną' lub 'pełną' listę rozkazów. Takie sformułowania mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że optymalizacja i efektywność są osiągane przez zwiększenie liczby dostępnych instrukcji. W rzeczywistości kluczem do wydajności w architekturach RISC jest ich prostota i efektywność, co zapewnia lepsze wykorzystanie zasobów systemowych oraz skrócenie czasu dostępu do pamięci. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to nieporozumienia dotyczące zalet złożonych rozkazów i ich wpływu na ogólną efektywność systemów komputerowych.