Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Protokołem umożliwiającym dostęp do sieci pakietowej o prędkości nieprzekraczającej 2 Mbit/s jest protokół
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Protokół X.25 to klasyczny protokół komunikacyjny, który został zaprojektowany do obsługi sieci pakietowych. Działa w warstwie łącza danych oraz warstwie sieci w modelu OSI. Jego maksymalna prędkość transmisji nie przekracza 2 Mbit/s, co czyni go odpowiednim wyborem w kontekście ograniczeń prędkości w niektórych aplikacjach, zwłaszcza w usługach telekomunikacyjnych. X.25 był szeroko stosowany w latach 70. i 80. XX wieku, a także w systemach bankowych oraz w usługach punkt-punkt. Dzięki swojej zdolności do zapewnienia niezawodności i kontroli błędów, X.25 stał się podstawą dla wielu protokołów wyższej warstwy, które wykorzystywały jego mechanizmy do obsługi komunikacji. W kontekście współczesnych zastosowań, X.25 może być używany w połączeniach, gdzie niezawodność i integralność danych są kluczowe, mimo jego niższego limitu prędkości w porównaniu do nowocześniejszych protokołów.
Protokół ATM (Asynchronous Transfer Mode) jest zaprojektowany do przesyłania danych z dużą prędkością, znacznie przekraczającą 2 Mbit/s. ATM jest technologią, która wykorzystuje komórki o stałej długości, co pozwala na obsługę różnych typów danych, takich jak głos, wideo czy transmisje danych. W przeciwieństwie do X.25, ATM jest bardziej skomplikowanym protokołem i jest używany w aplikacjach wymagających wysokiej przepustowości oraz niskich opóźnień. VDSL (Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line) to technologia DSL, która umożliwia transmisję danych z prędkościami dochodzącymi do 52 Mbit/s, również znacznie przekraczającymi 2 Mbit/s. VDSL jest często stosowany w dostępie do internetu szerokopasmowego i pozwala na jednoczesne przesyłanie danych, głosu i wideo. Frame Relay to kolejny protokół komunikacyjny, który również obsługuje wyższe prędkości i jest używany w sieciach WAN. Przy wyborze właściwego protokołu należy kierować się wymaganiami aplikacji oraz środowiskiem, w którym będą one funkcjonować. Często popełnianym błędem jest mylenie protokołów w zależności od ich zastosowania w danym kontekście; jednakże należy pamiętać, że każdy protokół ma swoje specyfikacje oraz ograniczenia, które mogą wpływać na jego wykorzystanie w praktyce.