Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
Jakim protokołem jest protokół dostępu do sieci pakietowej o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Protokół X.25 to taki stary, ale wciąż ciekawy standard komunikacji, który powstał w latach 70. XX wieku dzięki Międzynarodowej Unii Telekomunikacyjnej. Ma on jedną ważną cechę - pozwala przesyłać dane z prędkością maksymalnie 2 Mbit/s w sieciach pakietowych. W miejscach, gdzie niezawodność jest kluczowa, jak w bankach lub systemach zdalnego dostępu, X.25 sprawdza się naprawdę dobrze. Działa to tak, że dane są dzielone na małe pakiety, które później są przesyłane przez sieć. Dzięki temu zarządzanie ruchem jest efektywniejsze, a błędy są minimalizowane. Wiele instytucji, zwłaszcza finansowych, korzystało z tego protokołu, żeby zapewnić bezpieczną komunikację. Oprócz zastosowań w telekomunikacji, X.25 używano także w systemach telemetrycznych oraz do łączenia różnych sieci komputerowych. Nawet dzisiaj, mimo że technologia poszła do przodu, wiele nowoczesnych rozwiązań czerpie z podstaw, które wprowadził X.25, co pokazuje, jak ważny on był w historii telekomunikacji.
Jakbyś wybrał inne protokoły, na przykład ATM, VDSL albo Frame Relay, to mogłoby być trochę zamieszania, bo każdy z nich ma swoje specyfikacje i zastosowania. ATM, czyli Asynchronous Transfer Mode, jest protokołem, który potrafi obsługiwać różne dane jak głos czy wideo, ale jego minimalna prędkość to już 25 Mbit/s, co znacznie przewyższa 2 Mbit/s - więc nie nadaje się do sieci pakietowej o niskiej prędkości. VDSL, czyli Very High Bitrate Digital Subscriber Line, to kolejny przykład technologii, która też ma o wiele wyższe prędkości niż 2 Mbit/s, więc też źle by wypadł w tym kontekście. Frame Relay, chociaż dedykowany do przesyłania danych w rozległych sieciach, również operuje na prędkościach powyżej 2 Mbit/s, więc znów nie sprawdziłby się jako wybór. Wybierając coś, co się do tego nie nadaje, nie tylko byś miał słabą komunikację, ale też mogłyby się pojawić problemy z niezawodnością i zarządzaniem przepustowością. Duży błąd to mylenie różnych protokołów i ich zastosowań oraz ignorowanie wymagań o prędkości czy niezawodności, które są kluczowe w kontekście dostępu do sieci pakietowej.