Przekazywanie żetonu w sieci o strukturze fizycznej pierścienia jest kluczowym mechanizmem działania tej topologii. W topologii pierścienia każdy węzeł (urządzenie) jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamknięty cykl. W takim układzie dane są przesyłane w formie żetonu, który krąży w sieci. Gdy węzeł otrzymuje żeton, może go wykorzystać do przesłania swoich danych, a następnie przekazuje go dalej. Przykładami zastosowania tej topologii są starsze sieci Token Ring, które były powszechnie używane w biurach. Taki system ogranicza kolizje, ponieważ tylko jeden węzeł ma prawo do nadawania w danym momencie, co zwiększa efektywność transmisji. W praktyce, aby tak zbudowana sieć działała sprawnie, kluczowe jest przestrzeganie zasad dotyczących synchronizacji czasowej oraz zarządzania pasmem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci komputerowych. Również standardy takie jak ISO/IEC 8802-3 określają zasady działania w takiej strukturze, co potwierdza jej zastosowanie w profesjonalnych środowiskach.
Wybór topologii magistrali, gwiazdy lub siatki w kontekście przekazywania żetonu jest błędny z kilku powodów, które warto omówić. W topologii magistrali wszystkie urządzenia są podłączone do wspólnego kabla, co prowadzi do współdzielenia medium transmisyjnego. W takiej strukturze nie istnieje żeton, który pozwalałby na kontrolowanie dostępu do medium – każdy węzeł ma równy dostęp do pasma, co może prowadzić do kolizji, gdy wiele urządzeń próbuje nadawać jednocześnie. Brak zarządzania dostępem skutkuje problemami z jakością transmisji. W przypadku topologii gwiazdy urządzenia są połączone do centralnego punktu, zwykle przełącznika, który zarządza ruchem danych. To podejście eliminuje kolizje na poziomie fizycznym, ale również nie wykorzystuje mechanizmu żetonów. To powoduje, że komunikacja opiera się na zasadzie przesyłania danych w formie ramek, co odbiega od idei żetonu. Z kolei w siatce, gdzie wiele połączeń między węzłami oferuje dużą redundancję i elastyczność, nie można mówić o przekazywaniu żetonu, gdyż komunikacja odbywa się poprzez wiele ścieżek jednocześnie. Typowe błędy myślowe w tym przypadku polegają na utożsamianiu różnych mechanizmów kontroli dostępu w sieciach z ideą żetonu, co wprowadza w błąd. Kluczowe jest zrozumienie, że w każdej z tych topologii istnieją zasady rządzące komunikacją, które znacząco różnią się od koncepcji przekazywania żetonu w pierścieniu.