Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ konfiguracja DNS na stacji roboczej powinna wskazywać na serwer DNS w sieci lokalnej, który jest poprawnie skonfigurowany na adresie 192.168.1.10. W sieci komputerowej serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia komunikację z odpowiednimi serwerami w sieci. Jeśli serwer DNS jest błędnie skonfigurowany na stacji roboczej lub wskazuje na adres, który nie jest serwerem DNS, użytkownik nie będzie w stanie rozwiązać nazw domenowych, co skutkuje niepowodzeniem polecenia ping. W tym przypadku serwer ma przypisany adres IP 192.168.1.10 i pełni rolę serwera DNS, dlatego stacja robocza powinna być skonfigurowana, aby korzystać z tego adresu jako swojego DNS. Dobrą praktyką jest zawsze zapewnienie, że konfiguracja DNS wskazuje na dostępne i poprawnie skonfigurowane serwery DNS w ramach tej samej sieci, co minimalizuje opóźnienia i problemy z rozwiązywaniem nazw w sieci lokalnej. Serwery DNS często działają na statycznych adresach IP, aby zapewnić stabilność i przewidywalność w sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych, gdzie dostępność usług jest kluczowa.
Zamiana adresu bramy na stacji roboczej lub na serwerze nie rozwiązuje problemu związanego z negatywnym wynikiem polecenia ping na stacji roboczej, ponieważ problem dotyczy rozwiązywania nazw, a nie routingu. Brama domyślna w sieciach komputerowych jest używana do przesyłania pakietów IP poza lokalną sieć, jednak w tym przypadku komunikacja jest wewnątrz sieci lokalnej, a błędne ustawienia bramy nie byłyby przyczyną niepowodzenia w pingowaniu domeny. Zamiast tego, poprawna konfiguracja DNS jest kluczowa dla rozwiązywania nazw domenowych. Innym błędnym założeniem byłoby użycie adresu IP bramy jako serwera DNS. Adres bramy domyślnej jest przeznaczony do przesyłania ruchu do innych sieci, a nie do tłumaczenia nazw domen. Często spotykanym błędem jest również używanie adresu 127.0.0.1 jako DNS na komputerze, który nie jest serwerem DNS, ponieważ ten adres wskazuje na lokalną maszynę. W przypadku serwerów rzeczywiście pełniących rolę DNS, jak w tej sytuacji, należy skonfigurować stacje robocze, aby używały odpowiedniego adresu IP serwera DNS, co w tym przypadku jest 192.168.1.10. Takie podejście zapewnia, że stacja robocza ma dostęp do poprawnie skonfigurowanego serwera DNS, który może skutecznie tłumaczyć nazwy domenowe i umożliwiać komunikację sieciową. Warto również pamiętać, że w dużych sieciach czasem stosuje się redundancję serwerów DNS, aby zwiększyć dostępność, co jednak nie zmienia podstawowej potrzeby poprawnego skonfigurowania podstawowego serwera DNS w sieci lokalnej.