Odpowiedź 255.255.255.192 jest poprawna, ponieważ maska ta umożliwia podział sieci 192.168.2.0/24 na cztery podsieci. W kontekście klasycznej notacji CIDR, maska /26 (255.255.255.192) pozwala na utworzenie 4 podsieci, z których każda może pomieścić 62 hosty (2^(32-26) - 2 = 62). Podczas podziału klasycznej sieci /24, dodajemy 2 bity do maski, co pozwala na uzyskanie 4 podsieci, gdyż 2^2 = 4. Takie praktyczne podejście jest szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP jest kluczowe do zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce, podsieci mogą być wykorzystywane do segmentowania sieci, co umożliwia np. oddzielenie ruchu pracowników od gości, co zwiększa bezpieczeństwo. Dobre praktyki w zakresie adresacji IP zalecają także dokumentowanie przydzielonych podsieci oraz ich przeznaczenia, co ułatwia przyszłe zmiany i zarządzanie siecią.
W przypadku podziału sieci adresowej 192.168.2.0/24 na cztery podsieci, wybór maski 255.255.255.128 jest niewłaściwy, ponieważ ta maska (/25) pozwala na utworzenie jedynie dwóch podsieci z 126 hostami w każdej. Również wybór maski 255.255.255.224 (/27) nie jest odpowiedni, jako że prowadzi do podziału na osiem podsieci, co jest zbyt dużą fragmentacją w tym kontekście. W kontekście adresacji IP, ważne jest zrozumienie, że każda maska sieciowa określa, ile bitów jest przeznaczonych na identyfikator sieci, a ile na identyfikację hostów. W przypadku niepoprawnych wyborów, typowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasady podziału sieci oraz konsekwencji związanych z ilością możliwych adresów w danej podsieci. Ponadto, niektórzy mogą mylić liczbę podsieci z liczbą hostów, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania dostępnej przestrzeni adresowej. Zrozumienie zasad adresacji IP oraz zamiarów związanych z segmentacją sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania siecią, a także dla zapewnienia jej bezpieczeństwa i wydajności. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych masek może prowadzić do problemów z komunikacją między hostami oraz trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym.