Sieć, w której pracuje stacja robocza o adresie IP 192.168.100.50/28,podzielono na 4 podsieci. Prawidłowa lista podsieci to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30 jest poprawna, ponieważ prawidłowo dzieli sieć o adresie IP 192.168.100.48/28 na cztery podsieci. Zasadniczo, adres 192.168.100.50/28 oznacza 16 adresów IP w zakresie od 192.168.100.48 do 192.168.100.63. Użycie maski /30 w każdej z nowo utworzonych podsieci oznacza, że każda z nich ma tylko 4 adresy (2 dla hostów, 1 dla adresu sieciowego i 1 dla adresu rozgłoszeniowego). W ten sposób zyskujemy cztery podsieci: 192.168.100.48/30, 192.168.100.52/30, 192.168.100.56/30 i 192.168.100.60/30. Taka struktura jest zgodna z praktykami przydzielania adresów IPv4, które zapewniają efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. W praktyce, ta metoda podziału podsieci jest szczególnie przydatna w małych sieciach, gdzie nie ma potrzeby posiadania większej liczby adresów IP niż to konieczne.
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych błędów koncepcyjnych. Odpowiedzi, które wykorzystują maski /29 lub /27, nie są adekwatne do opisanego problemu, ponieważ nie prowadzą do utworzenia czterech odrębnych podsieci z dostępnego zakresu adresów. W przypadku maski /29, każda z podsieci ma 8 adresów (6 użytecznych dla hostów), co oznacza, że w rezultacie można by utworzyć jedynie dwie podsieci z początkowego zakresu 192.168.100.48/28. Z kolei maska /27, która oferuje 32 adresy (30 użytecznych), również nie odpowiada na potrzebę utworzenia czterech podsieci; zamiast tego, prowadziłaby do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów. Dodatkowo, wszystkie podane odpowiedzi błędnie próbują użyć istniejącego adresu 192.168.100.50/28 jako podstawy do podziału, co jest mylące, ponieważ to prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Kluczowym błędem myślowym jest niezrozumienie, jak właściwie dzielić sieci na mniejsze podsieci, co jest fundamentalną umiejętnością w administracji sieci. Zrozumienie zasad podziału adresów IP oraz efektywnego wykorzystania dostępnych zasobów jest niezmiernie ważne dla inżynierów sieciowych i administratorów, zwłaszcza w kontekście zarządzania dużymi infrastrukturami sieciowymi.