Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Linux, Windows i DOS to systemy operacyjne, które nie są klasyfikowane jako systemy czasu rzeczywistego. Chociaż są one powszechnie używane, ich architektura oraz model zarządzania czasem nie odpowiadają wymaganiom typowym dla aplikacji czasu rzeczywistego. Linux, mimo że jest wysoce konfigurowalny i może być dostosowany do niektórych zastosowań czasu rzeczywistego, domyślnie nie zapewnia deterministycznego zachowania w zarządzaniu procesami, co może prowadzić do nieprzewidywalnych opóźnień w działaniu aplikacji. Podobnie, Windows, będący systemem operacyjnym ogólnego przeznaczenia, jest optymalizowany podstawowo pod kątem interfejsu użytkownika i aplikacji biurowych, a nie real-time. DOS, będący systemem operacyjnym z lat 80-tych, nie ma architektury zdolnej do obsługi złożonych zadań czasu rzeczywistego, co sprawia, że jego zastosowanie w nowoczesnych systemach wbudowanych jest w zasadzie niemożliwe. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego myślenia o tym, że nowe technologie i systemy operacyjne mogą być konwertowane do czasu rzeczywistego bez odpowiednich modyfikacji i optymalizacji. Kluczowym błędem jest zakładanie, że każdy system operacyjny może działać w podobny sposób w każdej aplikacji, ignorując specyfikę i wymagania dotyczące czasu reakcji oraz niezawodności, które są kluczowe w środowiskach czasu rzeczywistego.