Technika przekazywania żetonu, znana również jako token passing, jest kluczowym elementem topologii pierścienia. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są połączone w zamknięty pierścień, co oznacza, że dane przemieszczają się w jednym kierunku od jednego urządzenia do drugiego. Przekazywanie żetonu polega na tym, że tylko urządzenie, które posiada token (żeton), ma prawo do wysyłania danych. Taki mechanizm zapobiega kolizjom, które mogą wystąpić, gdy dwa lub więcej urządzeń próbuje przesłać dane jednocześnie. Przykładem zastosowania tej techniki jest protokół Token Ring, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. XX wieku. Chociaż obecnie jego popularność maleje na rzecz szybszych i bardziej elastycznych technologii, takich jak Ethernet, znajomość tej koncepcji jest nadal ważna, szczególnie w kontekście projektowania i analizy sieci. W artykułach dotyczących standardów IEEE 802.5 można znaleźć szczegółowe informacje na temat implementacji tego rozwiązania, które zapewniało stabilność i przewidywalność w ruchu sieciowym.
Wybór odpowiedzi związanej z topologią gwiazdy, kraty, czy magistrali jest nietrafiony, ponieważ technika przekazywania żetonu nie jest związana z tymi strukturami. W topologii gwiazdy wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego węzła, co sprawia, że każde urządzenie może komunikować się z innym, jednak w sposób niekontrolowany, co może prowadzić do kolizji. W przypadku topologii kraty, istnieje wiele połączeń między urządzeniami, co zwiększa redundancję, ale nie wykorzystuje zasady token passing. Podobnie, w topologii magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do wspólnego kabla, każde z nich ma równy dostęp do medium, co z kolei zwiększa ryzyko kolizji. Typowy błąd myślowy to mylenie różnych metod dostępu do medium transmisyjnego. W rzeczywistości, technika przekazywania żetonu skutecznie rozwiązuje problem kolizji poprzez wprowadzenie mechanizmu kontroli dostępu, co czyni ją idealną dla topologii pierścienia, ale nie dla pozostałych wymienionych topologii. W standardach i dobrych praktykach dotyczących sieci, znajomość różnych topologii oraz metod dostępu do medium jest kluczowa dla projektowania wydajnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych.