Odpowiedź DNS (Domain Name System) jest poprawna, ponieważ ta usługa odpowiada za translację nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla komunikacji w internecie. Kiedy użytkownik wprowadza adres strony, na przykład www.przyklad.pl, system DNS konwertuje tę nazwę na odpowiedni adres IP, np. 192.0.2.1. Dzięki temu, urządzenia sieciowe mogą się komunikować ze sobą, ponieważ operują na adresach IP. DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, gdzie serwery DNS mogą odwoływać się do innych serwerów, aby znaleźć dokładny adres IP. To sprawia, że system jest niezwykle skalowalny i wydajny. Przykładem zastosowania DNS jest sytuacja, gdy chcemy odwiedzić stronę, która została przeniesiona na inny serwer; zmiany w DNS mogą być wprowadzone szybko, co minimalizuje czas przestoju. Dodatkowo, DNS obsługuje mechanizmy takie jak caching, co przyspiesza proces rozwiązywania nazw. W kontekście najlepszych praktyk, zarządzanie strefami DNS i ich zabezpieczenie, na przykład przez DNSSEC, jest niezbędne, aby zapobiegać atakom typu spoofing.
Odpowiedzi DHCP, SMTP oraz SNMP są związane z innymi aspektami funkcjonowania sieci i nie odpowiadają na pytanie dotyczące translacji nazw domenowych na adresy IP. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem służącym do automatycznej konfiguracji urządzeń w sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest przydzielanie adresów IP urządzeniom, co odbywa się na podstawie ich unikalnych identyfikatorów sprzętowych. Choć DHCP jest kluczowe w konfiguracji sieci, nie zajmuje się translacją nazw domenowych. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół komunikacyjny używany do wysyłania wiadomości e-mail. Jego rola w infrastrukturze internetowej jest istotna, lecz nie dotyczy on tłumaczenia nazw na adresy IP. Wreszcie SNMP (Simple Network Management Protocol) jest protokołem zarządzania sieciami, umożliwiającym monitorowanie i zarządzanie urządzeniami sieciowymi. Pomimo, że wszystkie te protokoły są fundamentalne dla działania sieci, koncentrują się na innych zadaniach, takich jak przydzielanie adresów, zarządzanie wiadomościami e-mail czy monitorowanie stanu urządzeń. Typowym błędem przy wyborze niewłaściwej odpowiedzi jest mylenie roli różnych protokołów w zakresie ich funkcji sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej diagnozy problemów sieciowych i efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.