Standard 802.11g, wprowadzony w 2003 roku, jest jednym z kluczowych standardów sieci bezprzewodowych, który umożliwia transmisję danych z maksymalną prędkością 54 Mb/s. W przeciwieństwie do wcześniejszego standardu 802.11b, który oferował prędkość do 11 Mb/s, 802.11g zapewnia wyższą wydajność, co czyni go bardziej odpowiednim do aplikacji wymagających większej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo czy gry online. Urządzenia zgodne z 802.11g mogą również działać w trybie zgodności z 802.11b, co pozwala na integrację z istniejącymi sieciami. Zastosowanie tego standardu jest powszechne w domowych sieciach Wi-Fi, biurach oraz w publicznych punktach dostępu, gdzie użytkownicy oczekują stabilnej i szybkiej łączności. Oprócz tego, 802.11g wspiera technologię MIMO (Multiple Input Multiple Output), która zwiększa efektywność transmisji poprzez wykorzystanie wielu anten, co dalej podnosi jakość i niezawodność połączenia.
Zrozumienie prędkości przesyłania danych w standardzie 802.11g jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wykorzystania sieci bezprzewodowych. W sytuacji, gdy ktoś wskazuje na 11 Mb/s, może to oznaczać mylenie standardów, ponieważ taka prędkość dotyczy standardu 802.11b, który działa na niższej częstotliwości i nie obsługuje wyższych przepustowości. Warto zwrócić uwagę, że standard 802.11g jest zgodny w dół z 802.11b, ale oferuje zdecydowanie lepsze parametry. Odpowiedź wskazująca na 108 Mb/s lub 150 Mb/s wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki standardy Wi-Fi zwiększają prędkości. Prędkości te mogą być mylone z technologiami agregacji kanałów lub standardem 802.11n, który rzeczywiście umożliwia osiągnięcie wyższych wartości prędkości przez zastosowanie technologii MIMO i szerszych kanałów. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji dotyczących technologii sieciowych, bazować na rzetelnych informacjach i zrozumieć różnice pomiędzy poszczególnymi standardami, co może znacząco wpłynąć na wydajność i niezawodność sieci.