Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Zrozumienie liczby możliwych podsieci w danej konfiguracji wymaga analizy maski podsieci oraz klasy adresów IP. W przypadku maski 255.255.0.0 mamy do czynienia z siecią klasy B, gdzie pierwsze dwa oktety określają część sieciową, a pozostałe dwa oktety pozwalają na określenie hostów. Adresy przedstawione w pytaniu należą do zakresów różnych podsieci: 10.1.x.x, 10.3.x.x i 10.5.x.x, co wskazuje na trzy oddzielne podsieci. Błędnym podejściem jest myślenie, że każdy unikalny adres IP lub karta sieciowa automatycznie oznacza oddzielną podsieć. Często spotykanym błędem jest również założenie, że wszystkie adresy IP muszą tworzyć jedną dużą sieć, co neguje możliwości oferowane przez subnetting. Subnetting pozwala na efektywne zarządzanie dużymi zasobami adresowymi przez ich podział na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych i przy rozproszonych topologiach sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie i poprawna interpretacja maski podsieci jest kluczowa dla właściwej klasyfikacji i organizacji sieci komputerowej, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.