Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
W przedsiębiorstwie zastosowano adres klasy B do podziału na 100 podsieci, z maksymalnie 510 dostępnymi adresami IP w każdej z nich. Jaka maska została użyta do utworzenia tych podsieci?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 255.255.254.0 jest poprawna, ponieważ ta maska podsieci jest w stanie obsłużyć do 510 adresów IP w każdej z podsieci. Maska 255.255.254.0 (inaczej zapisywana jako /23) oznacza, że 23 bity są zarezerwowane na część sieciową, a pozostałe 9 bitów jest dostępnych dla adresacji hostów. Obliczenia pokazują, że liczba dostępnych adresów IP w tej masce wynosi 2^9 - 2 = 510, ponieważ musimy odjąć dwa adresy: jeden dla adresu sieciowego i jeden dla adresu rozgłoszeniowego. W kontekście praktycznych zastosowań, taka konfiguracja jest często wykorzystywana w średniej wielkości firmach, które potrzebują wielu podsieci, ale nie wymagają nadmiarowej liczby adresów w każdej z nich. Warto również zauważyć, że użycie adresów klasy B z maską /23 sprzyja efektywnemu wykorzystaniu dostępnego zakresu adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią poprzez segmentację. Dobrą praktyką jest zawsze planowanie adresacji IP tak, aby spełniała aktualne i przyszłe potrzeby organizacji, co może pomóc w optymalizacji wydajności i bezpieczeństwa sieci.
Wybrane odpowiedzi, takie jak 255.255.224.0, 255.255.240.0 oraz 255.255.248.0, są nieodpowiednie z punktu widzenia wymagań podziału na 100 podsieci z maksymalnie 510 adresami IP dla każdej z nich. Maska 255.255.224.0 (czyli /19) pozwala na jedynie 8 podsieci, co jest niewystarczające w kontekście zadanych wymagań. Ta maska zapewnia 8192 adresy, ale jedynie 4094 z nich może być użyte dla hostów po odjęciu adresu sieciowego i rozgłoszeniowego, co nie spełnia wymogu 100 podsieci. Maska 255.255.240.0 (czyli /20) również nie jest adekwatna, ponieważ daje jedynie 16 podsieci z 4094 adresami hostów w każdej z nich. Maska 255.255.248.0 (czyli /21) oferuje 32 podsieci, ale także nie spełnia wymogu 100 podsieci, przy tym zapewniając 2046 adresów w każdej podsieci. Błędem jest zakładanie, że większa liczba adresów w danej podsieci może zrekompensować mniejszą ich liczbę w podsieciach. Istotne jest zrozumienie, że liczba wymaganych podsieci i liczba dostępnych adresów w każdej z nich są kluczowymi czynnikami przy wyborze odpowiedniej maski podsieci. Aby właściwie podejść do podziału sieci, należy stosować metodyki projektowania sieci, takie jak VLSM (Variable Length Subnet Masking), aby zaspokoić zarówno wymagania dotyczące podsieci, jak i hostów.