Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych

Topologie sieciowe, takie jak podwójny pierścień, częściowa siatka oraz rozszerzona gwiazda, nie oferują takiej samej niezawodności i elastyczności jak pełna siatka. Podwójny pierścień polega na połączeniu węzłów w dwa zamknięte kręgi, co wprowadza ryzyko awarii w przypadku uszkodzenia jednego z połączeń. W tej konfiguracji, jeżeli jedno z połączeń ulegnie awarii, komunikacja może zostać przerwana, co w przypadku krytycznych aplikacji jest nieakceptowalne. Częściowa siatka z kolei oznacza, że nie wszystkie węzły są połączone ze sobą, co wprowadza dodatkowe punkty awarii, zwłaszcza jeżeli węzeł kluczowy, pełniący rolę pośrednika, ulegnie uszkodzeniu. W sieciach opartych na rozszerzonej gwieździe, węzły są połączone poprzez centralny przełącznik lub router, co czyni je bardziej podatnymi na awarie centralnego elementu. W praktyce, organizacje, które wybierają te topologie, mogą napotykać problemy z wydajnością i ciągłością działania. Dlatego, podczas projektowania sieci, należy dokładnie rozważyć możliwości pełnej siatki, aby uniknąć potencjalnych problemów związanych z awariami i zapewnić niezawodność komunikacji.