Topologia pierścienia charakteryzuje się tym, że każde urządzenie w sieci jest połączone z dwoma sąsiadami, co tworzy zamkniętą pętlę. Dane są przesyłane w jednym kierunku od jednego urządzenia do następnego, co minimalizuje ryzyko kolizji i pozwala na stosunkowo prostą konfigurację. W przypadku tej topologii, dodawanie lub usuwanie urządzeń może wpływać na cały system, co wymaga staranności w zarządzaniu siecią. Praktycznym zastosowaniem topologii pierścienia jest sieć Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. W standardzie IEEE 802.5 wykorzystywano specjalny token, aby kontrolować dostęp do mediów, co znacznie zwiększało wydajność przesyłania danych. Warto również zauważyć, że w przypadku awarii jednego z urządzeń, cały pierścień może zostać przerwany, co stanowi potencjalny problem w kontekście niezawodności sieci. Dlatego w nowoczesnych rozwiązaniach stosuje się różne mechanizmy redundancji oraz monitorowania stanu sieci, aby zwiększyć odporność na awarie.
Topologia drzewa, będąca strukturą hierarchiczną, składa się z głównego węzła (root) oraz gałęzi, które mogą mieć wiele połączeń, ale nie tworzą one zamkniętej pętli, co czyni ją niewłaściwą odpowiedzią na zadane pytanie. W praktyce, topologie drzewiaste są często wykorzystywane w sieciach rozległych (WAN) oraz w lokalnych sieciach komputerowych (LAN), umożliwiając łatwe skalowanie i organizację urządzeń w zrozumiałą strukturę, ale nie spełniają wymagań dotyczących połączeń w topologii pierścienia. Natomiast topologia gwiazdy polega na centralnym węźle, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia. Tego typu struktura ułatwia zarządzanie siecią oraz diagnostykę, ale nie zapewnia bezpośredniego połączenia między urządzeniami, co jest kluczowym elementem w sieciach pierścieniowych. Wreszcie, topologia siatki, gdzie każde urządzenie może być połączone z wieloma innymi, gwarantuje wysoką niezawodność poprzez redundancję połączeń, ale również nie tworzy zamkniętej pętli, co jest fundamentalnym wymogiem dla sieci pierścieniowej. Błędem myślowym, który prowadzi do błędnych odpowiedzi, jest mylenie połączeń one-to-one z bardziej złożonymi strukturami, które nie spełniają podstawowych zasad definiujących topologię pierścienia.