Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Zawód: Technik informatyk
W technologii Ethernet 100Base-TX do przesyłania danych używane są żyły kabla UTP podłączone do pinów:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 1,2,3,6 jest poprawna, ponieważ w standardzie Ethernet 100Base-TX do transmisji danych wykorzystywane są cztery żyły kabla UTP, które są przypisane do odpowiednich pinów w złączu RJ45. W przypadku 100Base-TX, zdefiniowane są następujące pary żył: para A (żyła 1 i 2) oraz para B (żyła 3 i 6). Użycie pary 1-2 do transmisji oraz pary 3-6 do odbioru umożliwia pełnodupleksową transmisję, co oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie. Standard ten jest zgodny z normą IEEE 802.3u, która definiuje specyfikacje dla różnych prędkości Ethernet, w tym 100 Mbps. W praktyce, zastosowanie 100Base-TX jest szerokie, obejmując sieci lokalne (LAN) w biurach, szkołach oraz innych instytucjach, gdzie wymagana jest stabilna i szybka komunikacja. Przykładem może być podłączenie komputerów do switchów, gdzie każde urządzenie korzysta z odpowiednich pinów w złączach RJ45, co zapewnia optymalną wydajność sieci.
Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące sposobu, w jaki zdefiniowane są pary żył w standardzie 100Base-TX. Odpowiedzi, które nie uwzględniają pinów 3 i 6, są błędne, ponieważ w tej specyfikacji transmisja opiera się na pełnodupleksowym połączeniu, które wymaga użycia obu par żył. Odpowiedzi, które sugerują użycie pinów 4, 5, 7, wskazują na nieprawidłowe zrozumienie struktury kabli UTP, w których to piny 4, 5, 7 i 8 nie są wykorzystywane w standardzie 100Base-TX. Dobrą praktyką jest znajomość układu pinów oraz zasad dzielenia na pary, co jest kluczowe dla zrozumienia działania sieci Ethernet. Wiele osób myli także pojęcia związane z transmisją danych i nie dostrzega, że w 100Base-TX używa się wyłącznie czterech żył. Niezrozumienie tych zasad prowadzi do błędnych założeń i niewłaściwego projektowania infrastruktury sieciowej, co może skutkować problemami z wydajnością i stabilnością połączeń.