Wskaż nieprawidłowy podział dysku z tablicą partycji MBR
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
W przypadku tablicy partycji MBR (Master Boot Record), maksymalna liczba partycji podstawowych, które można utworzyć, wynosi cztery. Można jednak tworzyć partycje rozszerzone, które pozwalają na dalsze tworzenie partycji logicznych. W scenariuszu, w którym mamy jedną partycję podstawową i dwie partycje rozszerzone, nie spełnia to wymogów MBR, ponieważ jedna partycja rozszerzona może zawierać wiele partycji logicznych, ale nie może być więcej niż jedna partycja rozszerzona. W praktyce oznacza to, że w scenariuszu MBR można mieć do trzech partycji podstawowych i jedną rozszerzoną, co pozwala na utworzenie wielu partycji logicznych w ramach tej partycji rozszerzonej. Standard MBR ogranicza się do 2 TB dla dysków, co w większości przypadków nie jest już wystarczające, dlatego obecnie częściej korzysta się z GPT (GUID Partition Table), która obsługuje większe dyski oraz większą liczbę partycji. Zrozumienie ograniczeń MBR jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania przestrzenią dyskową w systemach operacyjnych.
Podział dysku zgodnie z tablicą partycji MBR jest ściśle określony przez standardy, które definiują, jak zarządzać przestrzenią dyskową. W przypadku MBR, dozwolone są cztery partycje - mogą to być trzy partycje podstawowe i jedna rozszerzona lub cztery partycje podstawowe. Stwierdzenie, że można mieć jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, wprowadza w błąd i narusza zasady działania MBR. Partycja rozszerzona jest szczególnym rodzajem partycji, która ma na celu obejście ograniczenia liczby partycji podstawowych i może zawierać partycje logiczne. Posiadając jedną partycję podstawową, można utworzyć jedną partycję rozszerzoną, w której można umieścić wiele partycji logicznych. Argumentacja, że można mieć więcej niż jedną partycję rozszerzoną, wypływa z nieporozumienia dotyczącego struktury MBR i jej zasad działania. W praktyce, ze względu na rozwój technologii i wzrost zapotrzebowania na przestrzeń dyskową, obecnie preferowane jest korzystanie z GPT, które obsługuje dyski o pojemności przekraczającej 2 TB i umożliwia tworzenie znacznie większej liczby partycji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć te różnice i ograniczenia w kontekście aktualnych praktyk w zarządzaniu pamięcią masową.