IEEE 1394, znany również jako FireWire, jest standardem interfejsu stosowanym do przewodowego połączenia dwóch urządzeń. Oferuje on wysoką prędkość transferu danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem w zastosowaniach wymagających szybkiej wymiany dużych ilości informacji, takich jak przesyłanie strumieniowego wideo czy podłączanie zewnętrznych dysków twardych. Standard ten obsługuje wiele urządzeń jednocześnie, co pozwala na tworzenie tzw. łańcuchów urządzeń, które mogą być ze sobą połączone bez potrzeby stosowania dodatkowych koncentratorów. IEEE 1394 jest często wykorzystywany w branży filmowej i muzycznej, gdzie wymagana jest wysoka jakość przesyłanych danych. Dodatkowo, standard ten wspiera zarówno transmisję danych, jak i zasilanie, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. Współczesne technologie, mimo że w dużej części zostały zastąpione przez USB, nadal mogą korzystać z FireWire w kontekście wysokiej wydajności. Zrozumienie tego standardu jest ważne dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem i implementacją systemów multimedialnych.
WiMAX, IEEE 802.15.1 oraz IrDA to standardy, które nie są odpowiednie do przewodowego łączenia dwóch urządzeń w kontekście, w jakim opisano IEEE 1394. WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) jest technologią przeznaczoną do bezprzewodowego dostępu do szerokopasmowego internetu, co sprawia, że nie ma zastosowania w scenariuszach wymagających połączeń przewodowych. Z kolei IEEE 802.15.1, znany jako Bluetooth, jest standardem komunikacji bezprzewodowej zaprojektowanym z myślą o wymianie danych na krótkich dystansach, głównie w urządzeniach mobilnych i akcesoriach, co również wyklucza go z kategorii przewodowych interfejsów. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji optycznej, który również nie odnosi się do przewodowego połączenia, a jego zastosowanie zredukowane zostało w wyniku rozwoju technologii takich jak Bluetooth i Wi-Fi. Powszechnym błędem jest zakładanie, że wszystkie wspomniane standardy mogą być stosowane w kontekście przewodowych połączeń, podczas gdy każde z nich ma swoje unikalne zastosowania, które są zdefiniowane przez ich właściwości techniczne. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór standardu komunikacyjnego powinien być oparty na wymaganiach aplikacji i specyfice urządzeń, które mają być ze sobą połączone.