Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
W języku HTML sposób na zdefiniowanie kodowania polskich znaków to
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to atrybut znacznika <meta>, który pozwala na określenie kodowania znaków w dokumencie HTML. Użycie znacznika <meta> w sekcji <head> dokumentu jest standardową praktyką, aby zapewnić prawidłowe wyświetlanie polskich znaków, takich jak ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż. Przykładowa linia kodu, która definiuje kodowanie UTF-8, wygląda następująco: <meta charset="UTF-8">. Kodowanie UTF-8 jest zalecane, ponieważ obsługuje wszystkie znaki w standardzie Unicode, co jest szczególnie ważne w kontekście wielojęzycznych stron internetowych. W praktyce, jeśli nie zdefiniujemy odpowiedniego kodowania, przeglądarki mogą niepoprawnie interpretować znaki, co prowadzi do ich zniekształcenia. Zgodnie z W3C, przypisywanie kodowania w metadanych jest kluczowe dla zapewnienia dostępności oraz poprawności wyświetlania treści, co w konsekwencji wpływa na doświadczenia użytkowników przeglądających strony internetowe.
Inne opcje, które rozważono jako poprawne, nie są odpowiednie do określenia kodowania znaków w HTML. Znacznik <charset> nie istnieje w standardzie HTML, co czyni go niewłaściwym wyborem. Kodowanie znaków nie jest definiowane przez atrybut znacznika <p>, który jest używany głównie do formatowania tekstu, a więc nie ma wpływu na kodowanie znaków. Warto również zauważyć, że znacznik <title> jest stosowany do nadania tytułu dokumentu, który pojawia się na karcie przeglądarki, ale nie ma on związku z kodowaniem znaków. Wybór odpowiedniego kodowania jest kluczowy dla zachowania integralności tekstu, a niewłaściwe przypisanie może prowadzić do problemów z wyświetlaniem znaków i błędów w interpretacji treści. Często użytkownicy mylnie zakładają, że inne znaczniki HTML mogą mieć wpływ na kodowanie, co prowadzi do nieporozumień. Dlatego istotne jest, aby być świadomym roli znacznika <meta> w kontekście kodowania znaków, zwłaszcza w przypadku języków z diakrytykami, takich jak język polski.