Typ DECIMAL(10, 2) jest optymalnym wyborem dla pola reprezentującego cenę produktu w bazie danych. Pozwala on na przechowywanie liczb dziesiętnych z określoną precyzją, co jest kluczowe w kontekście finansowym, gdzie dokładność kwot ma fundamentalne znaczenie. Wartość '10' oznacza maksymalną liczbę cyfr, które mogą zostać zapisane, a '2' definiuje liczbę cyfr po przecinku. Oznacza to, że możemy przechowywać wartości od -99999999.99 do 99999999.99, co jest wystarczające dla większości zastosowań komercyjnych. Użycie tego typu danych zapewnia, że operacje matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie czy mnożenie cen, będą wykonywane z zachowaniem dokładności. Jest to zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu baz danych, gdzie unika się typów danych, które mogą prowadzić do utraty precyzji, jak np. FLOAT czy DOUBLE. Przykładowo, w aplikacji e-commerce, gdzie ceny produktów są często wyświetlane z dwoma miejscami po przecinku, typ DECIMAL jest idealnym rozwiązaniem, aby uniknąć błędów w obliczeniach i zapewnić pełną przejrzystość cenową dla użytkowników.
Wybór typów danych dla pola przechowującego cenę produktu ma kluczowe znaczenie dla poprawności funkcjonowania bazy danych. INTEGER(11) jest typem, który przechowuje liczby całkowite, co oznacza, że nie może być zastosowany do reprezentacji wartości z miejscami dziesiętnymi, co jest niezbędne w przypadku cen. Użycie INTEGER może prowadzić do poważnych problemów, jak zaokrąglanie cen, co w branży handlowej może skutkować błędnymi transakcjami. TINYTEXT to typ danych przeznaczony do przechowywania tekstu, co czyni go całkowicie nieodpowiednim do reprezentacji wartości liczbowych, a tym bardziej cen. W przypadku zastosowania TINYTEXT w tym kontekście, nie tylko utracimy możliwość przeprowadzania obliczeń na cenach, ale również stworzymy dodatkowe problemy z wydajnością bazy danych, ponieważ operacje na tekstach są znacznie wolniejsze niż na liczbach. Z kolei ENUM, który jest używany do określenia zestawu dozwolonych wartości, nie ma zastosowania w kontekście cen, które mogą się zmieniać i nie są ograniczone do stałego zestawu opcji. Użycie ENUM do reprezentacji cen prowadziłoby do nieefektywności, ponieważ każda zmiana ceny wymagałaby modyfikacji definicji pola. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to brak zrozumienia znaczenia precyzyjnego przechowywania danych finansowych oraz nieznajomość dostępnych typów danych i ich zastosowań w kontekście konkretnej aplikacji.