Pole autor w tabeli ksiazka jest
CREATE TABLE ksiazka (
id INT UNSIGNED NOT NULL AUTO_INCREMENT PRIMARY KEY,
tytul VARCHAR(200),
autor SMALLINT UNSIGNED NOT NULL,
CONSTRAINT `dane` FOREIGN KEY (autor) REFERENCES autorzy(id)
);
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Pole autor w tabeli ksiazka jest kluczem obcym, co oznacza, że wskazuje na inne pole w innej tabeli - w tym przypadku na pole id w tabeli autorzy. Klucze obce są podstawowym mechanizmem relacyjnych baz danych, który umożliwia tworzenie związków między różnymi tabelami. Dobre praktyki w projektowaniu baz danych sugerują używanie kluczy obcych do zapewnienia integralności referencyjnej, co oznacza, że każde odniesienie do innej tabeli musi wskazywać na istniejący rekord. Dzięki temu unika się problemów z danymi, takich jak tzw. „osierocone” rekordy, które odwołują się do nieistniejących danych. W praktyce, gdy dodajemy nową książkę do tabeli ksiazka, musimy mieć pewność, że istnieje odpowiedni autor w tabeli autorzy. Takie podejście podnosi jakość danych i pozwala na bardziej złożone zapytania SQL, które mogą łączyć informacje z różnych tabel w sposób spójny i logiki. Klucze obce są także kluczowe w kontekście operacji takich jak aktualizacja czy usuwanie danych, ponieważ mogą automatycznie zaktualizować lub usunąć powiązane rekordy, co zapewnia integralność bazy danych.
Wybór odpowiedzi wskazującej, że pole autor jest kluczem głównym tabeli ksiazka jest błędny, ponieważ klucz główny jest unikalnym identyfikatorem każdego rekordu w tabeli, a w tym przypadku pole id pełni tę rolę. Klucz główny zapewnia, że każdy rekord w tabeli jest jednoznacznie identyfikowalny, co jest kluczowe dla integralności danych. Z kolei klucz obcy, jak w tym przypadku, odnosi się do innej tabeli, co nie ma związku z rolą klucza głównego. Kolejny błąd polega na stwierdzeniu, że pole autor jest polem typu napisowego. W rzeczywistości, pole autor jest zdefiniowane jako SMALLINT UNSIGNED, co oznacza, że przechowuje liczby całkowite, a nie tekst. Ta nieścisłość jest kluczowa, ponieważ typ danych wpływa na sposób, w jaki dane są przechowywane i przetwarzane. Ponadto, błędne jest również podanie, że pole autor jest polem wykorzystanym przy relacji z tabelą dane, ponieważ nie istnieje taka tabela w podanym kontekście. W tym przypadku, odniesienie do tabeli dane jest mylące i nieadekwatne do struktury bazy danych. Przykłady dobrych praktyk w projektowaniu schematów baz danych obejmują poprawne użycie typów danych oraz stosowanie kluczy obcych do zabezpieczenia relacji między tabelami, co jest kluczowe dla efektywnej i bezpiecznej architektury bazy danych.