Odpowiedź 1..1 jest poprawna, gdyż relacja pomiędzy tabelami, która jest realizowana przez bezpośrednie połączenie kluczy głównych obu tabel, wskazuje na unikalne pary rekordów. W relacji 1..1, jeden rekord w tabeli A odpowiada dokładnie jednemu rekordowi w tabeli B, co oznacza, że każda wartość klucza głównego w tabeli A ma swoją unikalną wartość klucza głównego w tabeli B. Taki model jest stosowany na przykład w systemach zarządzania danymi, gdzie chcemy, aby każda instytucja miała jednego reprezentanta. Kluczowe jest, że w praktyce, model 1..1 jest rzadziej stosowany niż inne relacje, ale ma swoje miejsce w sytuacjach, gdy chcemy oddzielić dane, które mogą mieć różne zasoby, zachowując jednak jednoznaczność połączeń. Dobrym przykładem może być model użytkowników i ich profili, gdzie każdy użytkownik ma przypisany jeden profil, a każdy profil przypisany jest do jednego użytkownika. Taki układ sprzyja optymalizacji, gdyż minimalizuje redundancję danych.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia relacji pomiędzy danymi w bazach danych oraz zastosowania niewłaściwych koncepcji dotyczących kluczy głównych. Odpowiedzi 1..n oraz n..1 sugerują relacje, w których występuje wiele rekordów w jednej tabeli związanych z jednym rekordem w drugiej tabeli. W przypadku relacji 1..n, jeden rekord z tabeli A może odpowiadać wielu rekordom w tabeli B, co wprowadza zamieszanie, gdyż w pytaniu mowa jest o unikalnym połączeniu kluczy. Relacja n..1 jest natomiast odwrotnością wcześniejszej, gdzie wiele rekordów w tabeli A odpowiada jednemu w tabeli B, co również nie pasuje do opisanego przypadku. Z kolei odpowiedź n..m odnosi się do relacji wiele do wielu, co oznacza, że wiele rekordów w tabeli A może być połączone z wieloma rekordami w tabeli B. Tego typu relacja wymaga dodatkowych tabel połączeniowych, co znacznie komplikuje strukturę bazy danych. Te pomyłki mogą być wynikiem braku zrozumienia podstawowych zasad normalizacji baz danych oraz konsekwencji związanych z projektowaniem schematów danych. W szczególności, dobrym podejściem w projektowaniu baz danych jest stosowanie zasady, że każda tabela powinna opisywać tylko jeden typ encji, co pomaga uniknąć niejednoznaczności w relacjach.