Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Model, w którym wszystkie dane są zapisane w jednej tabeli, określa się mianem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Model jednorodny to taka podstawowa struktura w bazach danych, gdzie wszystko trzymamy w jednej tabeli. To się fajnie sprawdza w prostych aplikacjach, bo wtedy relacje między danymi są dość oczywiste. Klasycznym przykładem może być baza kontaktów, gdzie każdy ma swoje info w jednym miejscu. Dzięki temu mamy łatwy dostęp do danych i prosto nimi zarządzać. Z mojego doświadczenia, to rozwiązanie jest super efektywne, ale jak system staje się większy i złożony, to zaczynają się schody. Wtedy inne modele, jak relacyjne, mogą mieć więcej sensu. W branży często korzysta się z modelu jednorodnego, zwłaszcza tam, gdzie szybki dostęp do danych jest kluczowy, a sztywne struktury tylko przeszkadzają. Na codzień to naprawdę przydatna rzecz, jak ktoś nie chce się męczyć z komplikacjami.
Modele sieciowe i hierarchiczne są zupełnie inne od modelu jednorodnego, bo wprowadzają więcej złożoności w to, jak dane są trzymane. Na przykład model sieciowy pozwala tworzyć różne powiązania jak w grafie, co daje większą elastyczność, ale już dla prostych aplikacji to może być przesada. Z kolei model hierarchiczny z tą swoją drzewiastą strukturą też potrafi namieszać, bo trudniej wtedy zarządzać informacjami. Żeby dobrze zrozumieć, jak to wszystko działa, trzeba pojąć hierarchię i jak ze sobą te dane grają, co czasami bywa problematyczne, jak relacje się zmieniają. Moim zdaniem, w modelu relacyjnym, gdzie dane są w różnych tabelach połączonych kluczami, zyskujemy więcej elastyczności, ale też zwiększa się złożoność. Dlatego często można się zagubić w tych wszystkich możliwościach, a model jednorodny zazwyczaj jest najlepszy tylko tam, gdzie nic skomplikowanego nie trzeba. Większość systemów bazodanowych korzysta jednak z modelu relacyjnego, bo to zgodne ze standardami SQL, co ułatwia życie na dłuższą metę.