Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych

Odpowiedzi takie jak PRIMARY KEY, NULL oraz NOT NULL odnoszą się do różnych aspektów definicji pól w bazach danych, ale nie są wystarczające do automatycznego przydzielania wartości liczbowych. Właściwość PRIMARY KEY oznacza, że dane w danym polu muszą być unikalne dla każdego rekordu, co jest istotne dla identyfikacji, ale sama w sobie nie zapewnia automatyzacji przypisywania wartości. Z kolei NULL i NOT NULL odnoszą się do tego, czy pole może zawierać puste wartości. NULL pozwala na brak wartości w polu, co może być przydatne w niektórych aplikacjach, ale w kontekście automatycznego wzrastania liczby całkowitej w polu, jest to zbędne. NOT NULL zapewnia, że pole nie może być puste, ale również nie ma związku z automatycznym przydzielaniem wartości. Typowe pomyłki to mylenie automatycznego przydzielania wartości z pojęciami unikalności lub obecności wartości w polu. W rzeczywistości, aby skutecznie zarządzać identyfikatorami w bazach danych, należy używać AUTO_INCREMENT, co zapewnia nie tylko unikalność, ale także automatyzację procesu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego projektowania schematów baz danych oraz zapewnienia ich wydajności i spójności.