W bazie danych sklepu istnieją dwie tabele powiązane relacją: produkty oraz oceny. Tabela oceny zawiera dowolną liczbę ocen klientów dla danego produktu opisaną polami: id, ocena pole numeryczne), produktID klucz obcy). Aby wskazać maksymalną ocenę dla produktu o ID równym 10, należy posłużyć się zapytaniem
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "SELECT MAX(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;" jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje odpowiednią składnię SQL do uzyskania maksymalnej wartości z kolumny "ocena" dla produktu o określonym ID. Funkcja agregująca MAX() umożliwia znalezienie najwyższej oceny w zbiorze danych spełniających określone kryteria. W tym przypadku, zapytanie przeszukuje tabelę "oceny" i filtruje wyniki na podstawie "produktID" równym 10. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze SQL, ponieważ zapewnia prostotę i efektywność. W praktycznym zastosowaniu, w momencie gdy mamy do czynienia z dużymi zbiorami danych, takie zapytanie pozwala na szybkie uzyskanie potrzebnych informacji, co jest kluczowe dla analizy wydajności produktów w sklepie. Używanie funkcji agregujących, takich jak MAX(), jest standardem w relacyjnych bazach danych, co czyni to podejście odpowiednim w kontekście zarządzania danymi.
W odpowiedziach błędnych występują różne nieporozumienia dotyczące składni SQL oraz sposobu korzystania z funkcji agregujących. Przykładowo, pierwsza propozycja "MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;" jest niepoprawna, ponieważ nie przestrzega właściwej składni SQL. Słowo kluczowe MAX() powinno być używane jako funkcja, a nie jako część polecenia SELECT. Z kolei trzecia odpowiedź "COUNT MAX SELECT ocena FROM oceny WHERE produktID = 10;" również nie ma sensu, ponieważ COUNT() jest inną funkcją agregującą, która zlicza rekordy, a nie znajduje maksymalnej wartości. Kolejna sugestia, "SELECT MAX COUNT(ocena) FROM oceny WHERE produktID = 10;", jest niepoprawna z tego samego powodu - nie można użyć MAX() i COUNT() razem w taki sposób. Często takie nieprawidłowe podejścia wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji agregujących i ich zastosowania w kontekście SQL. Kluczowe jest, aby rozumieć, że funkcje takie jak MAX() i COUNT() służą do różnych celów: MAX() znajduje najwyższą wartość, podczas gdy COUNT() zlicza wystąpienia danej wartości. Dlatego niezbędne jest solidne zrozumienie działania tych funkcji oraz ich odpowiedniego użycia w zapytaniach SQL, co stanowi fundament dobrych praktyk w analizie danych w relacyjnych bazach danych.