Polecenie 'INSERT INTO' jest kluczowym elementem języka SQL, służącym do dodawania nowych wierszy danych do istniejącej tabeli w bazie danych. Użycie tego polecenia wymaga podania nazwy tabeli, do której chcemy wstawić dane, oraz listy wartości, które mają być dodane. Na przykład, polecenie 'INSERT INTO klienci (imie, nazwisko) VALUES ('Jan', 'Kowalski');' dodaje nowego klienta o imieniu Jan i nazwisku Kowalski do tabeli 'klienci'. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze warto również uwzględnić obsługę błędów, aby upewnić się, że operacje na danych są bezpieczne i nie powodują naruszeń integralności bazy. Warto również pamiętać, że do jednego polecenia INSERT można dodać wiele wierszy równocześnie, na przykład: 'INSERT INTO klienci (imie, nazwisko) VALUES ('Ewa', 'Nowak'), ('Anna', 'Zielona');'. Użycie 'INSERT INTO' jest fundamentalne w pracy z bazami danych i stanowi podstawę dla bardziej zaawansowanych operacji, takich jak transakcje czy manipulacje danymi w relacyjnych bazach danych.
Wybór innych opcji zamiast 'INSERT INTO' wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych komend SQL. 'SELECT ROW' nie jest poprawnym poleceniem w SQL i nie służy do wstawiania danych. W SQL 'SELECT' jest używane do pobierania danych z bazy, a nie do ich wstawiania. Takie myślenie może prowadzić do błędnego założenia, że wystarczy jedynie wybrać dane, aby je dodać. Z kolei 'CREATE ROW' i 'CREATE INTO' są także niepoprawnymi komendami, ponieważ nie istnieją w standardzie SQL. 'CREATE' jest używane do definicji nowych struktur, takich jak tabele czy bazy danych, a nie do operacji wstawiania danych. Użytkownicy mogą mylić proces tworzenia z procesem dodawania, co prowadzi do zamieszania w zakresie funkcji każdej z komend. To zrozumienie jest kluczowe, ponieważ skutkuje tym, że nieprawidłowe komendy mogą prowadzić do błędów przy próbie interakcji z bazą danych, a w konsekwencji do utraty danych lub naruszenia integralności bazy. Właściwe przyswojenie funkcji 'INSERT INTO' jest zatem niezbędne dla efektywnej pracy z bazami danych.