Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
W SQL klauzula DISTINCT w poleceniu SELECT zapewnia, że zwrócone wyniki
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Klauzula DISTINCT w języku SQL jest używana w instrukcji SELECT do eliminacji duplikatów w zwracanych wynikach zapytania. Gdy zapytanie wykorzystuje DISTINCT, zwracane są tylko unikalne rekordy, co oznacza, że identyczne wiersze występujące w zestawie wyników są redukowane do jednego wystąpienia. Działa to poprzez porównywanie wszystkich kolumn wymienionych w SELECT, co oznacza, że różnice w jakiejkolwiek kolumnie będą skutkować zwróceniem oddzielnych wierszy. Przykładowe zapytanie: SELECT DISTINCT nazwisko FROM pracownicy; zwróci listę unikalnych nazwisk pracowników, eliminując wszelkie powtórzenia. Klauzula DISTINCT jest szczególnie przydatna w raportach i analizach danych, gdyż pozwala na zrozumienie częstotliwości występowania różnych wartości. Zgodnie z SQL ANSI, użycie DISTINCT jest standardem, co oznacza, że jest obsługiwane przez wszystkie główne systemy zarządzania bazami danych, takie jak MySQL, PostgreSQL czy Oracle. Warto jednak pamiętać, że dodanie DISTINCT do zapytania może wpływać na wydajność, zwłaszcza w przypadku dużych zbiorów danych, ponieważ wymaga dodatkowych operacji przetwarzania, aby zidentyfikować i usunąć duplikaty.
Niepoprawność pierwszej odpowiedzi wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji DISTINCT. Klauzula ta nie ma na celu sortowania danych, a jedynie eliminację powtórzeń. Wyniki zapytania mogą być posortowane, ale jest to realizowane za pomocą osobnej klauzuli ORDER BY, a nie DISTINCT. Drugą odpowiedzią, która jest błędna, jest twierdzenie, że DISTINCT wymusza spełnienie określonego warunku. Klauzula DISTINCT nie jest używana do filtrowania danych na podstawie warunków; aby to osiągnąć, zwykle stosuje się klauzulę WHERE, która określa konkretne kryteria, jakie muszą być spełnione przez zwracane rekordy. Ostatnia błędna odpowiedź sugeruje, że wyniki będą pogrupowane według określonego pola, co jest mylące, ponieważ grupowanie osiąga się za pomocą klauzuli GROUP BY. Ta klauzula agreguje wiersze w grupy opierając się na wartościach w określonych kolumnach, a następnie umożliwia wykonywanie operacji agregujących, takich jak COUNT, SUM czy AVG, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż ta oferowana przez DISTINCT. W skrócie, klauzula DISTINCT koncentruje się na eliminacji duplikatów, podczas gdy sortowanie, warunki i grupowanie to odrębne aspekty zapytań SQL.