Odpowiedź HDPE (polietylen o wysokiej gęstości) jest prawidłowa, ponieważ rury te charakteryzują się wysoką odpornością na korozję, co czyni je idealnym materiałem do instalacji kanalizacyjnych. HDPE jest również elastyczny, co ułatwia jego instalację i dopasowanie do różnych warunków gruntowych. Ponadto, rury HDPE są lekkie, co obniża koszty transportu oraz montażu, a ich trwałość sięga nawet 50 lat. W praktyce HDPE stosuje się w systemach odwadniających, kanalizacji sanitarnej oraz gospodarki wodnej. Zgodnie z normami PN-EN 12201 i PN-EN 13476, rury te spełniają wymogi dotyczące jakości oraz bezpieczeństwa, co sprawia, że są preferowanym wyborem w budownictwie. Dodatkowo, rury HDPE mogą być łatwo łączone z innymi systemami rur, co zwiększa ich uniwersalność.
Wybór miedzi jako materiału do budowy instalacji kanalizacyjnej jest niewłaściwy. Miedź ma ograniczone zastosowanie w kanalizacji ze względu na wysokie koszty oraz większe ryzyko korozji, szczególnie w środowisku o dużej wilgotności oraz w obecności związków chemicznych. Dodatkowo, miedź nie jest materiałem elastycznym, co utrudnia jej montaż w trudnych warunkach gruntowych. Z kolei rury Pex-Alu-Pex, mimo swojej popularności w instalacjach wodociągowych, nie są zalecane do systemów kanalizacyjnych. Ich konstrukcja opiera się na połączeniu warstw polietylenu i aluminium, co czyni je podatnymi na działanie substancji chemicznych obecnych w ściekach. Rury aluminiowe, chociaż lekkie, mają podobne problemy z korozją i nie są standardowo stosowane w instalacjach kanalizacyjnych, co potwierdzają normy branżowe. Ostatecznie, wszystkie te materiały mogą prowadzić do problemów eksploatacyjnych, co jest powodem, dla którego nie są uznawane za odpowiednie do budowy instalacji kanalizacyjnej.