Kurek główny montowany na ścianie zewnętrznej budynku powinien być zainstalowany na wysokości minimum 50 cm nad terenem, aby zapewnić jego prawidłowe działanie i uniknąć zatykania się wodą lub zanieczyszczeniami. Ta wysokość jest zgodna z zaleceniami Polskich Norm oraz dobrymi praktykami budowlanymi. Utrzymywanie zaworu na takiej wysokości minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych zalaniem wodą, a także ułatwia dostęp do kurek do celów serwisowych. Przykładem zastosowania tej zasady może być instalacja rur wodociągowych w obszarach o zmiennej wilgotności gleby, co wymaga odpowiedniego podniesienia elementów instalacji, aby zminimalizować wpływ warunków atmosferycznych. Montaż na odpowiedniej wysokości jest szczególnie istotny w przypadku regionów narażonych na intensywne opady deszczu lub topniejący śnieg, gdzie woda gruntowa może podnosić się do poziomu, który zagrażałby instalacji. Dodatkowo, zgodność z tą normą przyczynia się do długowieczności instalacji oraz ogranicza ryzyko wystąpienia awarii.
Wybór wysokości zamontowania kurka głównego na poziomie 80 cm lub więcej może wydawać się rozsądny z punktu widzenia ochrony przed zalaniem, ale w rzeczywistości może prowadzić do wielu nieefektywności. Wyższe umiejscowienie nie tylko zwiększa trudność dostępu do zaworu, co może być problematyczne w sytuacjach awaryjnych, lecz także może nie być zgodne z lokalnymi przepisami budowlanymi. Standardy przewidują minimalną wysokość 50 cm, ponieważ wyższe położenie może powodować, że zawór będzie trudniejszy do obsługi, szczególnie dla osób o ograniczonej mobilności. Ponadto, wysokości 120 cm i 100 cm wydają się niepraktyczne, gdyż mogą uniemożliwiać wygodne korzystanie z instalacji, a także prowadzić do niepotrzebnych komplikacji przy serwisowaniu. Często, błędny wybór wysokości wynika z mylnego przekonania, że im wyżej, tym lepiej, jednak takie podejście nie uwzględnia specyfiki instalacji wodociągowych oraz praktycznych aspektów ich użytkowania. W efekcie, zbyt wysokie umiejscowienie kurka może prowadzić do znacznych utrudnień, które mogą być kosztowne w dłuższej perspektywie, w tym zwiększonych kosztów serwisowania oraz potencjalnych opóźnień w reagowaniu na awarie, co w przypadku instalacji wodociągowych jest niezwykle istotne.