Rury z tworzyw sztucznych charakteryzują się elastycznością, co jest jedną z ich istotnych cech użytkowych. Elastyczność tych rur pozwala na łatwe formowanie i dopasowywanie ich do różnych kształtów i instalacji, co jest szczególnie przydatne w systemach hydraulicznych i grzewczych. Dzięki tej właściwości, rury z tworzyw sztucznych są mniej podatne na uszkodzenia mechaniczne w porównaniu do rur metalowych, które mogą pękać lub łamać się w wyniku nadmiernego stresu. W praktyce, elastyczność umożliwia również łatwe przewożenie i instalację rur na placu budowy. Przykładowo, rury PVC i PE wykorzystywane w systemach wodociągowych i kanalizacyjnych są cenione za swoją elastyczność, co pozwala na montaż w różnych warunkach gruntowych i ogranicza ryzyko uszkodzenia przy osiadaniu terenu. Ponadto, elastyczność rur z tworzyw sztucznych jest zgodna z normami branżowymi, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na mechaniczne uszkodzenia, co zapewnia długotrwałość i niezawodność systemów instalacyjnych.
Rury z tworzyw sztucznych nie są odporne na korozję, co jest nieprawdziwe w kontekście ich charakterystyki. Tworzywa sztuczne, takie jak PVC, PE czy PP, są materiałami, które z natury nie rdzewieją ani nie korodują w tradycyjnym sensie, jak to ma miejsce w przypadku metali. Korozja odnosi się głównie do procesów chemicznych, które wpływają na metale. W przypadku tworzyw sztucznych, odporność na różne substancje chemiczne oraz czynniki atmosferyczne czyni je idealnym wyborem do zastosowań zewnętrznych i w trudnych warunkach. Duża przewodność cieplna nie jest także cechą rur z tworzyw sztucznych. W rzeczywistości, te materiały są znane z niskiej przewodności cieplnej, co czyni je dobrym izolatorem. Ta właściwość jest korzystna w przypadku rur ciepłowniczych, ponieważ ogranicza straty ciepła. Chropowatość ścian wewnętrznych nie jest również typowa dla rur z tworzyw sztucznych, gdyż gładkie powierzchnie tych rur pomagają w redukcji oporów przepływu oraz zmniejszają ryzyko odkładania się osadów. Często popełnianym błędem jest błędne przypisanie cech charakterystycznych dla rur metalowych do rur z tworzyw sztucznych, co prowadzi do fałszywych wniosków dotyczących ich zastosowania i efektywności w różnych systemach instalacyjnych.