Odpowiedź, że sieć ciepłownicza napowietrza się w momencie opróżniania sieci z wody, jest poprawna, ponieważ w tym czasie następuje usuwanie powietrza z rur, co zapewnia ich prawidłowe funkcjonowanie. Podczas opróżniania sieci z wody, zwłaszcza w systemach, które mogą być poddawane konserwacji lub naprawom, ważne jest, aby uniknąć problemów związanych z korozją oraz zanieczyszczeniem, które mogą wpłynąć na efektywność systemu. W praktyce, napowietrzanie ma na celu również minimalizację powstawania podciśnienia, co jest kluczowe, aby zapobiec zapadaniu się rur. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie napowietrzania w odpowiednich warunkach, aby uniknąć pojawienia się niepożądanych zjawisk, takich jak przerwy w dostawie ciepła. Wiele norm branżowych, jak PN-EN 12828, określa szczegółowe wymagania dotyczące projektowania i eksploatacji systemów grzewczych, do których należy stosować się, aby zapewnić ich niezawodność i efektywność operacyjną."
Wszystkie inne odpowiedzi zawierają koncepcje, które są niezgodne z najlepszymi praktykami związanymi z eksploatacją sieci ciepłowniczej. Napowietrzanie podczas eksploatacji sieci może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak korozja rur, która jest wynikiem obecności tlenu w systemie. Dobre praktyki w zakresie zarządzania ciepłownią wskazują na to, że sieć powinna być odpowiednio napowietrzana w momencie jej opróżniania, aby usunąć powietrze z rur i zminimalizować ryzyko systemowych awarii. Postój sieci również nie jest odpowiednim momentem na napowietrzanie, ponieważ w tym czasie nie zachodzi intensywna cyrkulacja wody, co mogłoby zwiększyć ryzyko gromadzenia się zanieczyszczeń oraz osadów. Napełnianie sieci wodą, z kolei, wiąże się z ryzykiem powstawania podciśnienia, co może prowadzić do zapadania się rur oraz ich uszkodzeń. Dla zachowania efektywności i bezpieczeństwa systemów ciepłowniczych, niezbędne jest przestrzeganie ustalonych norm, takich jak PN-EN 12831, które regulują zasady dotyczące projektowania oraz eksploatacji”.