Analiza stanu technicznego instalacji kanalizacyjnej przeprowadzana na podstawie kontroli okresowych jest kluczowym elementem zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania. Kontrole te powinny być zorganizowane zgodnie z harmonogramem, który uwzględnia specyfikę danego obiektu oraz obowiązujące przepisy prawa budowlanego i normy branżowe. Dzięki regularnym kontrolom możliwe jest wczesne wykrywanie potencjalnych usterek, co pozwala na ich szybką eliminację oraz uniknięcie poważniejszych awarii. Przykładowo, podczas takich kontroli można ocenić kondycję rur, sprawdzić działanie systemów odwadniających oraz ocenić stan urządzeń, takich jak przepompownie ścieków. Zgodnie z dobrymi praktykami, inspekcje powinny być dokumentowane, aby umożliwić śledzenie zmian w stanie technicznym instalacji na przestrzeni lat. Wymogiem normatywnym mogą być także raporty z tych kontroli, które będą istotne w przypadku audytów technicznych oraz w sytuacjach związanych z ubezpieczeniami. Regularna kontrola to zatem nie tylko przestrzeganie wymogów prawnych, ale przede wszystkim dbałość o bezpieczeństwo i efektywność działania systemów kanalizacyjnych.
Odbiory końcowe, badania ciśnieniowe oraz prace remontowe, mimo że są ważnymi elementami w cyklu życia instalacji kanalizacyjnej, nie są wystarczającymi podstawami do regularnej analizy stanu technicznego. Odbiory końcowe odbywają się po zakończeniu budowy i mają na celu potwierdzenie, że instalacja została wykonana zgodnie z projektem oraz obowiązującymi normami. Choć są one istotne, to nie dostarczają informacji o późniejszym stanie technicznym oraz ewentualnych wadach użytkowych, które mogą ujawnić się w trakcie eksploatacji. Badania ciśnieniowe są metodą stosowaną do sprawdzania szczelności instalacji, jednak ich przeprowadzanie jest ograniczone do określonych momentów, zwykle na etapie odbioru lub po przeprowadzeniu remontów. Nie mogą być one traktowane jako regularna analiza stanu technicznego, ponieważ nie uwzględniają wszystkich aspektów funkcjonowania instalacji. Prace remontowe, z kolei, są reakcją na wykryte usterki i nie stanowią proaktywnego podejścia do utrzymania installations w dobrym stanie. W praktyce, poleganie wyłącznie na tych działaniach może prowadzić do poważnych problemów eksploatacyjnych, a w konsekwencji do awarii, które mogą zagrażać nie tylko użytkownikom, ale także środowisku. Dlatego kluczowe jest wprowadzenie systematycznych i okresowych kontroli, które pozwolą na wczesne identyfikowanie problemów oraz utrzymanie instalacji w optymalnej kondycji.