Maksymalna temperatura czynnika roboczego dla wodnych, grawitacyjnych instalacji centralnego ogrzewania wynosi 90°C. Jest to zgodne z normami i przepisami, które regulują pracę instalacji grzewczych, takimi jak PN-EN 12828. Przy stosowaniu tej temperatury można osiągnąć optymalne warunki komfortu cieplnego w pomieszczeniach. Przykładowo, w systemach grzewczych opartych na grzejnikach stalowych, przy temperaturze 90°C uzyskujemy efektywne przekazywanie ciepła, co pozwala na szybsze osiągnięcie wymaganej temperatury w pomieszczeniach. Tego rodzaju instalacje muszą być również odpowiednio zabezpieczone przed przegrzaniem i uszkodzeniami, co uzasadnia stosowanie termostatów oraz zaworów bezpieczeństwa. Warto także zwrócić uwagę, że w praktyce niskotemperaturowe systemy grzewcze, takie jak pompy ciepła, mogą działać z niższymi temperaturami, ale dla tradycyjnych systemów grawitacyjnych 90°C pozostaje właściwą wartością szczytową, zapewniającą skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania.
Wybór maksymalnych temperatur czynnika roboczego w instalacjach centralnego ogrzewania jest kluczowy dla bezpieczeństwa oraz efektywności systemu. Odpowiedzi sugerujące wartości takie jak 98°C, 70°C czy 55°C mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad działania grawitacyjnych instalacji c.o. Temperatura 98°C może wydawać się atrakcyjna, jednak w praktyce przekracza ona bezpieczny poziom dla większości materiałów stosowanych w instalacjach, co zwiększa ryzyko uszkodzenia elementów systemu. Z kolei odpowiedzi 70°C i 55°C są zbyt niskie, co skutkuje niewystarczającą wydajnością grzewczą, szczególnie w okresach dużych mrozów. W przypadku niskich temperatur, takich jak 55°C, istnieje ryzyko kondensacji pary wodnej, co prowadzi do korozji i obniżenia efektywności energetycznej. Warto także podkreślić, że wybór zbyt niskiej temperatury może wynikać z błędnego przekonania, że niższe temperatury są zawsze bardziej oszczędne. W rzeczywistości efektywność energetyczna zależy od odpowiedniego doboru temperatury do specyfiki instalacji oraz warunków zewnętrznych. W związku z tym, wiedza o maksymalnych temperaturach i ich implikacjach jest niezbędna do prawidłowego projektowania i eksploatacji systemów grzewczych.