Prawidłowa odpowiedź wynika z zastosowania prostego wzoru do obliczenia ilości powietrza wentylacyjnego, który można przedstawić jako: Q = V × n, gdzie Q to ilość powietrza wentylacyjnego, V to objętość pomieszczenia, a n to krotność wymiany powietrza. W przypadku kuchni o wymiarach 3 m x 4 m x 2,5 m, objętość pomieszczenia wynosi 30 m³ (3 × 4 × 2,5 = 30). Przy krotności wymiany równiej 3, ilość powietrza wentylacyjnego wynosi 90 m³/h (30 m³ × 3 = 90 m³/h). W kontekście dobrych praktyk w wentylacji, zaleca się stosowanie odpowiednich krotności wymiany powietrza w zależności od przeznaczenia pomieszczenia. W kuchniach, które generują dużą ilość pary wodnej i zanieczyszczeń, wysoka krotność wymiany jest kluczowa dla utrzymania zdrowego mikroklimatu. Zastosowanie tego wzoru pozwala na skuteczne projektowanie systemów wentylacyjnych, co jest istotne dla zapewnienia komfortu i bezpieczeństwa użytkowników.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zależności pomiędzy objętością pomieszczenia a krotnością wymiany powietrza. Niektóre błędne odpowiedzi sugerują, że ilość powietrza wentylacyjnego może być obliczana na podstawie jedynie samej objętości lub w inny sposób, ignorując kluczowy czynnik, jakim jest krotność wymiany. Przykładowo, odpowiedź 30 m³/h zakłada, że powietrze w pomieszczeniu wymienia się tylko raz na godzinę, co jest niewystarczające w kontekście kuchni, gdzie zachodzi wiele procesów generujących zanieczyszczenia. Również odpowiedzi 60 m³/h oraz 120 m³/h mogą wynikać z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego założenia dotyczącego krotności wymiany, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia rzeczywistej potrzeby wentylacyjnej. W praktyce, dobór odpowiedniej ilości powietrza wentylacyjnego jest kluczowy dla zapewnienia właściwego komfortu, a nieprzestrzeganie tych zasad może skutkować nieodpowiednim mikroklimatem, co wpływa na zdrowie i samopoczucie użytkowników.