Kwalifikacja: BUD.20 - Organizacja robót związanych z budową, montażem i eksploatacją sieci oraz instalacji sanitarnych

Sporządzając kosztorys, warto zwrócić uwagę na różne typy dokumentacji kosztowej, które mogą wprowadzać w błąd, gdy są używane w niewłaściwy sposób. Kosztorys dodatkowy, na przykład, jest stosowany w sytuacjach, gdy konieczne są zmiany w pierwotnym zakresie prac, co nie odpowiada potrzebom związanym z przygotowaniem oferty na nową instalację gazu. Użycie kosztorysu dodatkowego zamiast ofertowego może prowadzić do poważnych nieporozumień, ponieważ taki kosztorys nie uwzględnia wszystkich elementów związanych z pierwotnym zamówieniem oraz nie jest skonstruowany na potrzeby konkurencyjnej wyceny. Kosztorys inwestorski, z drugiej strony, najczęściej służy jako narzędzie do planowania i budżetowania na etapie projektowania, a nie na etapie składania oferty. W przypadku gazowników, kosztorys powykonawczy jest stosowany po zakończeniu projektu i służy do oceny rzeczywistych kosztów w porównaniu do pierwotnych założeń. Użycie niewłaściwego typu kosztorysu może prowadzić do nieporozumień, błędnych decyzji finansowych oraz niezadowolenia ze strony zleceniodawcy, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiedniego podejścia w każdym etapie realizacji projektu.