Sedymentacja to proces, w którym cząstki stałe w zawiesinie opadają na dno cieczy pod wpływem siły grawitacji. Jest to fundamentalny proces stosowany w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria środowiska, chemia i biotechnologia. Sedymentacja zachodzi, gdy gęstość cząstek jest większa od gęstości cieczy. W praktyce, proces ten jest kluczowy w oczyszczaniu ścieków, gdzie cząstki stałe muszą zostać oddzielone od wody. W zbiornikach sedymentacyjnych, na przykład w oczyszczalniach, opóźnia się przepływ wody, co pozwala cząstkom na opadnięcie i zgromadzenie na dnie. Zrozumienie sedymentacji jest także istotne w geologii, gdzie proces ten prowadzi do tworzenia osadów i skał osadowych. Dobre praktyki w projektowaniu systemów sedymentacyjnych obejmują dobór odpowiednich parametrów hydraulicznych oraz optymalizację czasu przebywania wody w zbiorniku.
Flokulacja odnosi się do procesu, w którym cząstki w zawiesinie grupują się w większe aglomeraty, co ułatwia ich późniejszą sedymentację. Jest to proces chemiczny, w którym flokulanty, takie jak polielektrolity, są dodawane do cieczy, co powoduje przyspieszenie grupowania się cząstek. Jednak sam proces flokulacji nie jest tożsamy z sedymentacją; jest to jedynie krok poprzedzający sedymentację. W wielu przypadkach, gdzie sedymentacja jest kluczowym procesem, stosuje się flokulację, by zwiększyć efektywność separacji cząstek od cieczy. Flotacja to proces, w którym cząstki są usuwane z cieczy na skutek wprowadzenia pęcherzyków powietrza, które unosi cząstki na powierzchnię, co jest stosowane w przemyśle minerałów. Koagulacja, podobnie jak flokulacja, polega na agregacji cząstek, ale zazwyczaj przy użyciu koagulantów w warunkach, które sprzyjają ich szybkiemu osadzaniu. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi procesami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych założeń o sposobach separacji zawiesin i ich zastosowania w różnych branżach, takich jak oczyszczanie wody, przemysł chemiczny czy górnictwo.