Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Na pierwszy rzut oka kartony po napojach albo odpady organiczne wydają się problematyczne, ale prawda jest taka, że nie zaliczamy ich do odpadów niebezpiecznych. Kartony po napojach to tzw. odpady opakowaniowe, głównie kompozyty z papieru, polietylenu i czasem aluminium. Ich recykling wymaga rozdzielenia tych materiałów, ale sam karton nie stanowi większego zagrożenia dla środowiska w sensie chemicznym – może być nawet wykorzystany do produkcji nowego papieru czy izolacji. Odpady organiczne, czyli wszelkiego rodzaju resztki jedzenia czy liście, wręcz przeciwnie – są cennym materiałem do kompostowania. W prawidłowo prowadzonym systemie gospodarki odpadami traktuje się je jako surowiec do produkcji kompostu, biogazu, a nawet nawozów rolniczych. Tekstylia również nie spełniają kryteriów odpadów niebezpiecznych. Najczęściej są to materiały pochodzenia naturalnego albo syntetycznego, które co najwyżej wymagają recyklingu lub spalania w odpowiednich instalacjach. Typowym błędem jest mylenie trudności w recyklingu z klasyfikacją jako odpad niebezpieczny – nie wszystko, co trudno przetworzyć, staje się zagrożeniem dla środowiska. W branży bardzo jasno oddziela się odpady niebezpieczne – jak baterie, farby, akumulatory, zużyte oleje – od tych, które po prostu wymagają sortowania lub specjalnej obróbki. W Polsce klasyfikacja odpadów opiera się o Rozporządzenie Ministra Środowiska oraz katalog odpadów, gdzie wyraźnie wymienione są substancje i produkty, które mogą powodować zagrożenie dla życia lub środowiska. Dobrą praktyką jest korzystanie z oficjalnych opracowań i nie sugerowanie się potocznym rozumieniem słowa „niebezpieczne”. Baterie alkaliczne natomiast, przez obecność metali ciężkich i ryzyko przenikania toksyn, zawsze będą odpadem wymagającym specjalnego traktowania – to nie podlega dyskusji.