Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Stosowanie niewłaściwych zawiesi do transportu rur polietylenowych to dość częsty problem, z którym spotykałem się już na niejednej budowie. Wydaje się, że łańcuchy lub liny stalowe są wytrzymałe i uniwersalne, jednak w przypadku rur z tworzyw sztucznych to najgorszy możliwy wybór. Ich sztywność i ostre krawędzie mogą powodować punktowe uszkodzenia, zarysowania, a nawet mikropęknięcia, które w perspektywie czasu znacznie osłabiają rurociąg i mogą prowadzić do przecieków czy poważnych awarii. Sznurki natomiast, choć miękkie, kompletnie nie nadają się do przenoszenia większych ciężarów i są po prostu niebezpieczne – mogą się zerwać, co grozi uszkodzeniem rur i zagrożeniem dla ludzi. Sznurki nie zapewniają też odpowiedniego rozkładu sił, przez co rura może się zdeformować. Liny stalowe mają dużą nośność, ale przez swoją twardość i brak elastyczności ślizgają się po powierzchni rury i mogą wręcz przeciąć polietylen przy większym obciążeniu. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób z rozpędu stosuje stare nawyki i używa tego, co akurat jest pod ręką, a to prowadzi do poważnych strat już na starcie inwestycji. Standardy PN-EN i zalecenia producentów jednoznacznie mówią, żeby do rur PE czy PVC stosować tylko i wyłącznie zawiesia z lin syntetycznych lub szerokich taśm z tworzyw sztucznych. Takie rozwiązania są nie tylko bezpieczniejsze, ale też praktyczne – dobrze układają się na rurze, nie zostawiają śladów, łatwo się je czyści i magazynuje. Reasumując, wybór odpowiedniej zawiesi to nie tylko formalność, ale kluczowy element bezpiecznego montażu systemów rurowych.