Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Błędne oszacowanie liczby dni potrzebnych na wykonanie robót ziemnych wynika zazwyczaj z niezrozumienia podstawowych pojęć związanych z maszynogodzinami i sposobem kalkulacji czasu pracy sprzętu budowlanego. Niektórzy mylnie przyjmują, że jedna maszyna wykonuje całość pracy lub – co gorsza – nie uwzględniają równoczesnej pracy kilku maszyn. W praktyce branżowej zdarza się, że ktoś po prostu podzieli całkowitą liczbę maszynogodzin przez 8 godzin (normowa dniówka) i wyjdzie mu 150 dni, czyli założenie, że tylko jedna maszyna pracuje, co niestety nie odzwierciedla rzeczywistości opisanej w zadaniu. Z drugiej strony, przy odpowiedzi 19 dni, często ktoś dzieli 1 200 maszynogodzin przez 64 (przypadkowo przemnożone przez liczbę maszyn i godzin) lub popełnia błąd w transkrypcji danych. Liczby typu 300 dni pokazują, że nie zwrócono uwagi na fakt, iż prace prowadzone są równocześnie przez dwie maszyny – ktoś zakłada, że sprzęt pracuje krócej niż wskazano w zadaniu. W dobrych praktykach harmonogramowania należy zawsze sumować maszynogodziny wynikające z liczby maszyn na budowie i faktycznego czasu ich pracy. Takie obliczenia to absolutna podstawa przy szacowaniu czasu realizacji i przygotowywaniu dokumentacji wykonawczej. W moim odczuciu, najczęstszy błąd to nieuwzględnienie równoczesnej pracy sprzętu, co prowadzi do poważnych rozbieżności między planem a rzeczywistością na budowie. Właśnie dlatego tak ważne jest, żeby zawsze brać pod uwagę łączną wydajność wszystkich maszyn pracujących na zmianie – to nie tylko standard branżowy, ale i wymóg praktyki zawodowej. Bez tego harmonogramowanie i wycena robót sprzętowych po prostu nie mają sensu.