Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wybór walca, koparki lub ładowarki jako maszyny do profilowania korpusu nasypów, kształtowania koryt pod roboty drogowe czy usuwania lekkiej warstwy ziemi roślinnej wynika zwykle z niezrozumienia specyfiki pracy tych urządzeń. Walec, choć niezastąpiony przy zagęszczaniu podłoża i warstw konstrukcyjnych, nie ma możliwości profilowania ani usuwania warstw ziemi. Jego zadaniem jest uzyskanie odpowiedniego stopnia zagęszczenia podłoża, a nie nadawanie mu kształtu czy niwelowanie. Koparka natomiast to maszyna przeznaczona głównie do głębokiego wykopu, wybierania dużych mas ziemnych lub prac ziemnych wymagających precyzji na małej powierzchni, jednak nie nadaje się do wyrównywania większych obszarów na odpowiedniej rzędnej wysokości – jej łyżka nie zapewni tej samej dokładności co lemiesz równiarki. Ładowarka jest świetna do przerzucania i załadunku materiałów sypkich, czasem też radzi sobie przy wstępnym zebraniu humusu, jednak do precyzyjnego modelowania nawierzchni czy kształtowania koryt pod drogę zdecydowanie brakuje jej dokładności i możliwości kontroli głębokości pracy. Dużo osób myśli, że każda maszyna ziemna zrobi wszystko, ale w praktyce wybór sprzętu ma kluczowe znaczenie dla jakości i szybkości robót. W branży drogowej przyjęło się, że tam gdzie liczy się dokładność geodezyjna i równość powierzchni, zawsze wybiera się równiarkę. Z mojego punktu widzenia – to typowy błąd myślowy, że wystarczy dowolna maszyna do ziemi, byle mocna. W rzeczywistości tylko równiarka daje możliwość precyzyjnego formowania i kontrolowania spadków oraz warstw, co przekłada się na późniejszą trwałość konstrukcji drogowej. Ważne jest więc, aby dobierać sprzęt zgodnie z jego rzeczywistym przeznaczeniem – to podstawa dobrych praktyk budowlanych i wymóg większości inwestorów.