Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

W praktyce zdarza się, że wybór rodzaju ujęcia wody powierzchniowej sprawia trudność, zwłaszcza jeśli nie ma się jeszcze dużego doświadczenia w rozpoznawaniu schematów technicznych. Często pojawia się mylne przekonanie, że każde ujęcie znajdujące się przy brzegu to ujęcie brzegowe, jednak w rzeczywistości ujęcie brzegowe charakteryzuje się znacznie prostszą konstrukcją – najczęściej są to po prostu rury ssawne ułożone wzdłuż brzegu, bez rozbudowanych wież czy komór wielopoziomowych. Z kolei nurtowe ujęcia wody zazwyczaj umieszcza się bezpośrednio w nurcie rzeki, daleko od brzegu, gdzie najłatwiej o pobór czystej, dobrze napowietrzonej wody – rozwiązanie to wymaga jednak solidnego zabezpieczenia przed zanieczyszczeniami pływającymi i rumowiskiem dennym. Jeśli chodzi o ujęcia zatokowe, stosuje się je głównie w miejscach, gdzie tworzą się naturalne spokojne zatoki na rzekach lub jeziorach, co pozwala ograniczyć wpływ zanieczyszczeń płynących nurtem. Natomiast zaprezentowany na schemacie obiekt wyraźnie pokazuje wieżę poboru z kilkoma poziomami wlotów, a to jest typowy znak rozpoznawczy ujęcia wieżowego. Taki układ pozwala na selektywny pobór wody z różnych głębokości i jest szczególnie polecany w dużych zbiornikach retencyjnych, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi ochrony jakości wody. Mylenie konstrukcji z nurtowym czy brzegowym ujęciem wynika najczęściej z nieznajomości szczegółów dotyczących budowy i funkcjonalności poszczególnych rozwiązań. Warto pamiętać, że prawidłowa identyfikacja ma kluczowe znaczenie, bo od tego zależy efektywność eksploatacji i koszty uzdatniania pobieranej wody.