Sączki to podstawowy i najważniejszy element każdej sieci drenarskiej, odpowiadający za bezpośrednie zbieranie wody z gruntu. Na rysunku sączki zostały oznaczone cyfrą 2 i przedstawione jako cienkie, niebieskie linie biegnące równolegle do siebie. W praktyce sączki układa się na odpowiedniej głębokości i z zachowaniem konkretnego spadku – tutaj widać, że zwrócono uwagę na wartości 0,35% i 0,5%, co jest zgodne z wytycznymi PN-EN i typowymi zaleceniami branżowymi. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że prawidłowe rozmieszczenie i wykonanie sączków znacząco wpływa na efektywność całego systemu odwadniającego – jeśli sączki są źle ułożone albo zbyt rzadko rozmieszczone, ziemia szybko się zamaka, a drenaż nie działa, jak trzeba. Sączki najczęściej wykonuje się z perforowanych rur PVC, otacza się je filtrem żwirowym lub otuliną kokosową, żeby nie zapychały się drobnymi cząstkami gleby. Warto pamiętać, że sączki prowadzą wodę do zbieraczy głównych, a te z kolei kierują ją do odbiornika. W nowoczesnych realizacjach projektanci coraz częściej stosują sączki o większej wytrzymałości i odporności na korozję, co zapewnia długoletnią, praktycznie bezobsługową pracę systemu. Dobrze ułożone sączki to podstawa sukcesu w melioracji terenów rolnych, bo decydują o skuteczności odwodnienia nawet przez kilkadziesiąt lat.
Sieć drenarska składa się z kilku kluczowych elementów, z których każdy pełni swoje ściśle określone zadanie. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych części systemu, zwłaszcza na etapie nauki lub projektowania w terenie. Odbiornik, choć bardzo ważny, nie jest elementem bezpośrednio związanym ze zbieraniem wody z gruntu – to końcowy punkt, do którego trafia woda odprowadzona przez cały system drenarski, na przykład rzeka, staw lub specjalny zbiornik retencyjny. Zbieracze z kolei to główne przewody, które zbierają wodę z sączków i transportują ją dalej, zwykle do odbiornika. Na rysunku są one oznaczone grubszą, czerwoną linią i prowadzą równolegle lub prostopadle do sączków, zbierając wodę z większego obszaru. Rowy natomiast są rozwiązaniem powierzchniowym, stosowanym raczej w przypadku odwodnienia otwartego, a nie systemów podziemnych – ich obecność na rysunku sugerowałaby zupełnie inną metodę odwadniania, bardziej archaiczną i mniej wydajną, szczególnie w nowoczesnych gospodarstwach rolnych. Najczęstszy błąd polega na utożsamianiu zbieraczy lub rowów z sączkami, zwłaszcza gdy nie zwraca się uwagi na szczegółowe oznaczenia na rysunku. Sączki to cienkie, perforowane rury ułożone w glebie, wyłapujące wodę na całej swojej długości i przekazujące ją do zbieraczy. Zbyt częste mylenie tych pojęć prowadzi do błędów przy projektowaniu i montażu drenarki, co w efekcie skutkuje niewłaściwym odprowadzaniem wody, podtopieniami lub niepotrzebnymi kosztami remontów. Dlatego tak ważne jest, by dobrze zrozumieć strukturę i wzajemne powiązania poszczególnych elementów sieci drenarskiej – to podstawa każdej dobrej praktyki melioracyjnej.