Żwir to naprawdę jeden z najlepszych materiałów do budowy nasypów drogowych. Jego główną zaletą jest to, że ma bardzo dobre właściwości nośne. Przepuszcza wodę, więc nie gromadzi się ona w nasypie i nie powoduje osłabienia konstrukcji – co jest według mnie kluczowe. Dobrze ułożony żwir sam się klinuje, przez co nasyp jest stabilny i mniej podatny na osiadanie czy deformacje. W wielu wytycznych, na przykład według WT-2 czy norm PN-S-02205, żwiry są polecane do budowy nasypów zarówno w podbudowie, jak i w warstwach filtrujących czy drenażowych. W praktyce żwirowy nasyp daje się łatwo zagęścić nawet zwykłym sprzętem, przez co budowa idzie szybciej i bez niepotrzebnych komplikacji. Z doświadczenia wiem, że nawet po latach taki nasyp się nie rozjeżdża, nie pęka, nie pojawiają się tam dziury od wody. Krótko mówiąc, żwir to sprawdzony, pewny materiał, którego nie bez powodu używa się prawie wszędzie tam, gdzie ma być trwała konstrukcja drogowa.
Wybór odpowiedniego gruntu do budowy nasypów drogowych jest kluczowy dla trwałości całej konstrukcji, a niestety nie wszystkie grunty się do tego nadają. Często myli się, że glina będzie dobra, bo jest twarda, ale to tylko pozory – w rzeczywistości glina ma bardzo niską przepuszczalność wody i jest podatna na pęcznienie oraz kurczenie pod wpływem zmian wilgotności. To prowadzi do nierównomiernych osiadań, pęknięć czy nawet utraty nośności całego nasypu. Pył z kolei, mimo że bywa używany jako domieszka w różnych pracach budowlanych, ma fatalne właściwości z punktu widzenia stabilności – łatwo się rozmywa, jest słabo zagęszczalny, a podczas opadów deszczu dosłownie wypłukuje się z nasypu, zostawiając tam dziury i niestabilne podłoże. Największym błędem jest jednak wybór torfu: to grunt organiczny, który wręcz nie nadaje się do budowy żadnych nasypów – jest bardzo lekki, zawiera dużo wody i z czasem „siada”, co prowadzi do poważnych uszkodzeń konstrukcji. Z mojego doświadczenia najczęściej spotykanym błędem jest właśnie myślenie, że każdy grunt, który można zagęścić, się sprawdzi – a to nieprawda. Profesjonalne standardy (np. wspomniane wyżej PN-S-02205) jasno wskazują, że najlepsze są grunty gruboziarniste, czyli właśnie żwiry i pospółki, bo gwarantują trwałość oraz bezpieczeństwo użytkowania drogi nawet przez wiele lat. Warto też pamiętać, że zastosowanie niewłaściwego gruntu to nie tylko ryzyko uszkodzenia drogi, ale i dużo większe koszty napraw w przyszłości, więc lepiej tego błędu po prostu unikać.