Kategorie: Roboty ziemne i drogowe Materiały i technologie
Zagęszczony piasek pylasty absolutnie nie nadaje się do wykonania warstwy ścieralnej jezdni drogowej. W praktyce taki materiał jest używany raczej do podsypki, ewentualnie czasem do robót tymczasowych, gdzie nośność nie ma większego znaczenia. Główna wada piasku pylastego to brak stabilności pod wpływem obciążeń – koła pojazdów bardzo szybko powodują koleiny, wyboje i ogólne rozluźnienie struktury. Nawierzchnia z takiego materiału byłaby kompletnie nieodporna na ścieranie oraz niszczenie przez wodę czy mróz. Z mojego punktu widzenia, żaden inżynier drogowy nie zaakceptowałby takiego rozwiązania na warstwie ścieralnej. Zgodnie z obowiązującymi w Polsce wytycznymi (np. „Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych”) warstwa ścieralna powinna być wykonana z materiałów o wysokiej odporności na ścieranie i działanie czynników atmosferycznych, takich jak mieszanka mineralno-bitumiczna albo kostka brukowa czy betonowa płyta (ale nie ażurowa na głównych ciągach). Często spotyka się też specjalny beton asfaltowy z dodatkami poprawiającymi trwałość nawierzchni. Tak więc moim zdaniem wybór piasku pylastego na warstwę ścieralną to nie tylko błąd techniczny, ale też całkowite niezrozumienie zasad trwałości i bezpieczeństwa ruchu drogowego.