Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Odczytywanie rzędnych z map zasadniczych i projektowych bywa mylące, zwłaszcza gdy na niewielkim obszarze pojawia się kilka wartości wysokościowych, a każda z nich odnosi się do innego punktu czy elementu infrastruktury. Częsty błąd polega na nieprawidłowym rozróżnieniu rzędnej terenu od rzędnej dna studzienki lub pokrywy włazu – te wartości często sąsiadują na mapie, ale dotyczą zupełnie innych poziomów. Przykładowo, rzędna 220,04 m n.p.m. – która jest podana przy tej studzience – oznacza wysokość pokrywy studzienki, natomiast 218,04 m n.p.m. to właśnie rzędna dna, czyli poziom, na którym zaczynają się rury kanalizacyjne. Z własnego doświadczenia wiem, że mylenie tych rzędnych prowadzi do błędów w projektowaniu spadków rur, co może skutkować nieprawidłowym działaniem kanalizacji i ryzykiem zatorów lub zalania. Wysokość 160,00 m n.p.m. jest zupełnie nieadekwatna dla tego obszaru – takie wartości nie pojawiają się w tej skali mapy i oznaczają zwykle zupełnie inny rejon lub są skutkiem literówki. Wybierając wartość 220,80 m n.p.m., łatwo pomylić rzędną dna np. z wysokością terenu lub sąsiedniego obiektu, ale zgodnie z dobrymi praktykami i normami geodezyjnymi, to zawsze niższa z wartości odpowiada dnu studzienki. Moim zdaniem najczęstszy błąd to brak skupienia na oznaczeniach – zawsze warto sprawdzić, do czego odnosi się konkretna liczba, bo mapy są tworzone zgodnie z obowiązującymi standardami i legendami, które jasno rozdzielają rzędne terenu, pokryw i dna. Poprawne odczytywanie tych danych to podstawa każdej solidnej dokumentacji projektowej i wykonawczej.