Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

W schemacie przydomowej oczyszczalni ścieków poszczególne elementy mają swoje konkretne zadania i są przypisane do ściśle określonych miejsc w ciągu technologicznym. Często dochodzi do mylenia studzienki zamykającej z innymi częściami instalacji, zwłaszcza gdy ktoś nie miał okazji widzieć układu na żywo albo opiera się tylko na ogólnych opisach. Rurociąg rozsączający to fragment systemu odpowiedzialny za rozprowadzanie oczyszczonych ścieków do gruntu i w schematach zazwyczaj oznaczany jest jako przewód pomiędzy studzienkami, nie jako punkt końcowy. Z kolei studnia chłonna, choć faktycznie występuje w niektórych typach rozwiązań, nie jest typowa dla standardowych przydomowych oczyszczalni biologicznych na gruntach przepuszczalnych – taka studnia stosowana jest raczej tam, gdzie grunt ma ograniczoną przepuszczalność, a tu wyraźnie widać, że chodzi o klasyczne rozsączanie przez poziomy system rur. Natomiast osadnik gnilny znajduje się na początku ciągu technologicznego i stanowi pierwszy etap oczyszczania, gdzie zachodzi sedymentacja i fermentacja beztlenowa. To właśnie tam zanieczyszczenia stałe są oddzielane od ciekłych, a nie na końcu systemu, gdzie ścieki są już wstępnie oczyszczone. W praktyce błędne przypisanie funkcji ostatniego elementu schematu prowadzi do nieprawidłowego zaplanowania eksploatacji i serwisowania oczyszczalni, co w konsekwencji może generować niepotrzebne koszty i utrudnienia. W branży cały czas podkreśla się konieczność poprawnej identyfikacji wszystkich elementów układu dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności działania.