Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Mylenie długości profilu podłużnego drogi często wynika z nieprawidłowego odczytania oznaczeń kilometrażowych na rysunku lub z nieuwzględnienia skali i sposobu prezentacji danych. Bardzo częstym błędem jest kierowanie się wyłącznie linią poziomą osi Y, czyli wysokościami terenu, które pokazują rzędne, a nie długość. W praktyce długość profilu określa się na podstawie kilometrażu, czyli różnicy między początkiem i końcem odcinka – tu od 0+000 do 0+105. Niektórzy zdający potrafią pomylić się, gdy widzą 100 m, bo wydaje się to „okrągłą” i logiczną liczbą, ale w rzeczywistości odcinek może mieć długość nieco inną, wynikającą z realnej geometrii trasy. Podobnie wybór wartości 1 000 m lub 1 050 m często bierze się ze skojarzeń z dużymi projektami lub mylenia skali rysunku z rzeczywistością; w praktyce takie liczby występują w wielokilometrowych zadaniach, a tu rysunek dotyczy wyłącznie krótkiego, technicznego fragmentu. Warto podkreślić, że długości typu 103,11 m (jak w parametrze l = 103,11 m na rysunku) wynikają z uwzględnienia przebiegu pochylenia, ale w zadaniach egzaminacyjnych liczymy długość projektową w metrach od początku do końca kilometrażu. Takie nieporozumienia biorą się często z braku praktyki w czytaniu dokumentacji projektowej lub zbyt szybkiego „przelatywania” wzrokiem po rysunku bez analizy szczegółów. Najlepszą praktyką jest zawsze patrzenie na kilometraż i sprawdzanie, czy zgadza się on z podziałką poziomą – a nie mylenie tego z wysokościami czy długością po linii prostej na arkuszu. Z mojego doświadczenia wynika, że umiejętność szybkiego i poprawnego odczytania takich danych bardzo się przydaje nie tylko na egzaminach, ale i później, już na budowie czy w biurze projektowym.