Jezioro to klasyczny przykład naturalnego obiektu gospodarki wodnej. Powstaje samoistnie wskutek procesów geologicznych, takich jak ruchy tektoniczne, działalność lodowców czy erozja. W odróżnieniu od sztucznych zbiorników, takich jak zbiorniki retencyjne czy kanały, jeziora nie są tworzone przez człowieka. W gospodarce wodnej jeziora pełnią wiele ważnych funkcji, m.in. magazynują wodę, wpływają na mikroklimat, stanowią rezerwuar dla ekosystemów wodnych oraz służą ludziom do celów rekreacyjnych czy jako źródło wody użytkowej. Praktycznie patrząc, jeziora bywają wykorzystywane w zaopatrzeniu miast w wodę, a niektóre z nich chronione są prawnie jako cenne elementy środowiska. Moim zdaniem warto pamiętać, że obecność naturalnych jezior na danym terenie wpływa na lokalne planowanie gospodarki wodnej – czasem ogranicza się wtedy budowę zbiorników sztucznych, bo jezioro już pełni rolę retencyjną. W branży przyjmuje się, że przy inwentaryzacji zasobów wodnych zawsze należy rozróżniać obiekty naturalne od sztucznych, bo inaczej planuje się ich ochronę i zarządzanie. Z doświadczenia wiem, że nawet w dokumentacji technicznej rozróżnienie „zbiornik naturalny” kontra „zbiornik sztuczny” ma spore znaczenie, chociażby w kontekście ochrony środowiska czy późniejszej eksploatacji.
Wybierając inne obiekty niż jezioro, łatwo można się pomylić, jeśli nie zna się dobrze podstawowych definicji z dziedziny gospodarki wodnej. Zbiornik wyrównawczy przy elektrowni wodnej to typowo sztuczny obiekt, projektowany przez inżynierów w celu magazynowania i równoważenia przepływów wody, które potrzebne są do stałej pracy turbin. Takie zbiorniki są budowane od podstaw z wykorzystaniem nowoczesnych materiałów i technik hydrotechnicznych. Rów melioracji szczegółowej również jest tworem całkiem sztucznym – powstaje na potrzeby odwodnienia terenów rolniczych, regulacji stosunków wodnych czy ochrony upraw. Tutaj prace ziemne są wykonywane przez człowieka według konkretnego planu, zgodnie z przepisami melioracyjnymi (np. ustawa Prawo Wodne). Kanał wodny natomiast to obiekt w pełni zaprojektowany, nierzadko wykorzystywany do żeglugi, transportu lub odprowadzania nadmiaru wód. Budowa kanałów wymaga szczegółowych analiz hydrotechnicznych, a ich eksploatacja podlega ścisłej kontroli i konserwacji. Typowym błędem w rozumowaniu jest utożsamianie każdego zbiornika czy przekopu wodnego z obiektem naturalnym, podczas gdy w praktyce branżowej bardzo wyraźnie oddziela się wody i formy naturalne od tych, które są efektem działalności człowieka. Takie rozróżnienie nie tylko ma znaczenie dla środowiska, ale też dla sposobu ich eksploatacji i obowiązujących norm prawnych. Z mojego doświadczenia wynika, że szczególnie w zadaniach egzaminacyjnych można się dać złapać na pozornie oczywiste skojarzenia – warto więc zawsze przyjąć, że wszystko co wymagało projektowania lub budowy przez człowieka, nie będzie obiektem naturalnym gospodarki wodnej. Jezioro jako jedyne w tym zestawieniu powstało bez ingerencji ludzkiej i to jest właśnie kluczowa przesłanka do prawidłowej odpowiedzi.