Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Wiele osób podczas obliczania objętości hałdy piasku po wykopie skupia się wyłącznie na prostym przemnożeniu wymiarów wykopu, co prowadzi do uzyskania 100 m³. Jednak taki sposób myślenia pomija kluczową zmianę objętości związaną ze spulchnieniem gruntu. Piasek suchy bez spoiwa po wydobyciu zwiększa swoją objętość zwykle o 5–15%. Wybierając przedziały typu 85–100 m³ czy 95–100 m³, można nieświadomie zakładać, że spulchnienie jest marginalne, albo wręcz nie występuje, co jest poważnym błędem merytorycznym. Z mojego doświadczenia wynika, że na budowie często dochodzi do zaskoczenia, gdy okazuje się, że pryzma piasku jest znacznie większa niż wykop – a przecież to całkiem naturalne zjawisko. Kalkulowanie wartości typu 100–105 m³ świadczy o przyjęciu jedynie minimalnego, ledwie 5-procentowego spulchnienia, podczas gdy norma podaje, że może ono sięgać nawet 15%. W praktyce, przy projektowaniu lub zamawianiu transportu gruntu, należy zawsze uwzględniać maksymalny zakres podany w tabeli, żeby uniknąć niemiłych niespodzianek na placu budowy. Przypisywanie objętości mniejszej niż 100 m³ to już całkowite pominięcie efektu spulchnienia, co może prowadzić do niedoszacowania kosztów, zbyt małej powierzchni składowania albo problemów z wywozem. Takie potknięcia są typowe, gdy nie korzysta się z aktualnych norm branżowych, takich jak PN-68/B-02366 czy instrukcje kosztorysowe. Moim zdaniem lepiej zawsze przyjąć wartość z górnej granicy spulchnienia, bo grunt na miejscu nigdy nie jest identyczny, a warunki terenowe potrafią zaskoczyć. Twoja odpowiedź niestety nie uwzględniała tych praktycznych i normatywnych aspektów, które w rzeczywistych robotach ziemnych są kluczowe.