Kwalifikacja: BUD.21 - Organizacja i prowadzenie robót związanych z budową obiektów inżynierii środowiska

Analizując schemat procesu, łatwo pomylić rodzaj odpadu, bo zarówno tworzywa sztuczne, jak i opakowania wielomateriałowe czy wielkogabarytowe są selektywnie zbierane, ale każdy z tych strumieni trafia do innego rodzaju przetwarzania. Tworzywa sztuczne są wprawdzie sortowane, czasem oczyszczane, ale ich podstawowym przeznaczeniem jest recykling materiałowy lub, w ostateczności, spalanie z odzyskiem energii. Produkcja biogazu z plastiku nie jest możliwa; technologicznie to wręcz niebezpieczne, bo plastiki nie poddają się fermentacji metanowej, a obecność takich odpadów w biogazowni zaburza proces mikrobiologiczny. Podobna sytuacja dotyczy opakowań wielomateriałowych, np. kartonów po mleku – one również trafiają do sortowni, ale ich recykling polega na oddzieleniu poszczególnych warstw materiałowych, a nie fermentacji czy produkcji biogazu. Odpady wielkogabarytowe, jak stare meble czy wyposażenie, są z kolei poddawane demontażowi, a wartościowe materiały podlegają recyklingowi lub utylizacji – one w ogóle nie zawierają praktycznie składników organicznych, więc produkcja biogazu jest wykluczona. Najczęstszy błąd polega na utożsamianiu wszystkich selektywnie zbieranych odpadów z możliwością ich „energetycznego” przetworzenia, ale tylko odpady organiczne nadają się do fermentacji. W praktyce każda frakcja odpadu ma swoją własną, dostosowaną do charakterystyki technologiczną ścieżkę zagospodarowania, a mieszanie ich prowadzi do strat surowców i obniżenia efektywności całego systemu. Warto zapamiętać, jak kluczowe dla gospodarki odpadami jest właściwe rozróżnienie typów surowców na wstępie, bo każdy typ odpadu to inny proces odzysku lub unieszkodliwiania – i inne korzyści środowiskowe. Produkcja biogazu to domena bioodpadów i tu naprawdę nie da się tego obejść ani kreatywnie zastąpić inną frakcją śmieci.